Beleef Haspengouw tussen weidse horizonten,
graanschuren en vierkantshoeves
Deze meerdaagse uitstap neemt je mee tussen Brussel en Luik, ten noorden van de Maas,
naar Haspengouw, een streek die bekend staat voor haar landbouwgebieden en haar weidse
horizonten. De “graanzolder van België”, de bijnaam van deze mooie landelijke streek, is poëtisch
net zoals haar open landschap dat een uitzicht en een hemel zonder grenzen toont, en een
mozaïek van kleuren in de velden, afhankelijk van het seizoen. Brabants en Luiks Haspengouw
worden gekenmerkt door vrij oude centra waar de middeleeuwen hun sporen hebben nagelaten:
vierkantshoeves, kasteelhoeves, kastelen, romaanse kerken…
Je begint je avontuur in Hélécine en zijn befaamde kasteel gelegen in een prachtig park van
28 hectare, dat je uitnodigt tot ontspanning: wandelpaden, picknick, barbecue, speelplein,
minigolf… In de omgeving van het kasteel vind je een brasserie met een terras aan de rand van
het water, wat je een echt vakantiegevoel bezorgt. Je kunt er ook het bier van het Kasteel van
Hélécine proeven, geproduceerd in de Brouwerij van Jandrain-Jandrenouille.
Je doorkruist de gemeente Orp-Jauche, bekend als de wieg van de groene pens, de ‘boudin vert’.
Daarna biedt het plateau van Hannut uitzicht op de Waalse ‘censes’ (vierkantshoeves), de meest
monumentale van de streek. Vervolgens ontdek je de vallei van de Geer met uitgestrekte weides
die afgebakend zijn met populieren of wilgen. De Geer is een van de belangrijkste zijrivieren
aan de linkeroever van de Maas. Ze neemt je onder meer mee naar de mooie kasteelmolen van
Hollogne-Sur-Geer. Dit mooie parcours brengt je ook langs verschillende natuurreservaten zoals
Le Paradis in Orp-le-Petit of Le Haut-Geer.
Dit avontuur in deze bijzondere streek is toegankelijk voor iedereen omdat er geen
noemenswaardige hoogteverschillen zijn. Haspengouw zal je beslist verbazen.
42 km
|
max. 146 m
min. 45 m
187 m
| |||
Toegankelijkheid | ||||
Stijlen : WandelenRoadtrip Publiek : FamilieOccasionele wandelaarsErvaren wandelaars |
Met deze digitale applicatie voor jong en oud leer je op een leuke manier enkele van de geheimen van de ‘Vurige stede’ en haar historische hart kennen. Puzzels, raadseltjes, zoek de zeven fouten, oriëntatiespelen, … Er zijn tal van leuke activiteiten rond twee verhalen, De gouden wandelstok en De ring van Sint-Lambertus. Download de applicatie op www.visitezliege.be
Het beeld staat sinds 2000 op de punt van de jachthaven. Het is in feite een replica van een werk uit 1939, gemaakt voor de Internationale Tentoonstelling van Watertechnologie die in die tijd in Luik werd geopend. De duiker, 2,5m hoog, stijgt tot de top van een 15 m hoge boog.
Voor een super verse Luikse wafel bezoek je 'Une Gaufrette Saperlipopette'. Het deeg wordt volgens grootmoeders recept gemaakt en is altijd vers bereid. Ben je in Luik, wandel dan naar deze boulangerie die ook heel veel ander lekkers maakt. walloniebelgietoerisme.be/nl/content/une-gaufrette-saperlipopette-super-verse-luikse-wafel
In Luik, aan de voet van de montagne de Bueren, wacht je Brasserie C, een brouwerij die gewijd is aan de geneugten van de Waalse terroir en de streekbieren. walloniebelgietoerisme.be/nl/content/brasserie-c-bieren-brew-pub-en-winkel-met-streekproducten-luik
Het lijkt haast ondoenbaar, maar als je aan de voet van de 374 treden tellende Buerenberg staat, zal je maar één doel hebben: de top bereiken! walloniebelgietoerisme.be/nl/content/de-buerenberg-een-adembenemende-trap
De jeugdherberg van Luik, gelegen op 5 min wandelen van het centrum, past perfect bij de feestelijke mentaliteit van de Vurige Stede. walloniebelgietoerisme.be/nl/3/waar-logeren/verblijven-met-ecolabel-/jeugdherberg-georges-simenon-luik/12630
De gastenkamer "W'allons nous dormir" is gelegen in een groene en rustige wijk van Luik vlakbij het station van Guillemins en op 10 minuten van het stadscentrum. walloniebelgietoerisme.be/nl/content/gastenkamer-wallons-nous-dormir-luik
In het hart van Luik zijn de Hellingen van de Citadel een paradijs voor de stadsbewoner. Fauna en flora, rust en ontspanning verrassen wandelaars in de stad. walloniebelgietoerisme.be/nl/content/hellingen-van-de-citadel-van-luik
Het Museum van la Boverie maakt deel uit van een niet te missen site in de Vurige Stede. Wandel in het groene park dat erg geliefd is bij de Luikenaars. walloniebelgietoerisme.be/nl/content/museum-van-la-boverie-schone-kunsten-en-expo-luik
Het Aquarium-Museum is een plek waar de bezoekers een rijke collectie levende waterdieren en inerte specimens van grote wetenschappelijke, historische, artistieke of erfgoedwaarde kunnen ontdekken. walloniebelgietoerisme.be/nl/content/het-universitair-aquarium-museum-van-luik-magische-duik-de-onderwaterwereld
Vertrek voor een boottocht vanuit het hart van Luik, door de Maasvallei, aan boord van het plezierjacht "Le Pays de Liège"! walloniebelgietoerisme.be/nl/content/boottochten-op-de-maas-met-het-schip-le-pays-de-liege
Cette belle petite chapelle à nef unique s’achevant par une abside à trois pans a été érigée vers 1700 en tuffeau, une roche tendre d’origine volcanique. Elle s’élève sur un petit espace triangulaire, ancienne place communale, qui distribue la rue principale et les accès à l’église et au château de Linsmeau. Le portail et les baies, encore dans la manière du xviie siècle, adoptent un style classicisant. Le sanctuaire est sommé d’un clocheton ardoisé, placé au centre de la toiture. Le portail, accessible par deux anciennes marches de pierre, est surmonté d’une petite niche abritant un bas-relief orné d’une croix surmontant une hostie. À l’arrière, au chevet, une seconde niche est ornée d’un bas-relief représentant la Sainte Famille avec la Colombe du Saint-Esprit et des angelots. À gauche de cette niche se trouve une inscription originale « Sterkendries Charles ». L’intérieur arbore un plafond plat et bombé orné de stucs et un beau mobilier comportant un autel baroque, un tambour de porte de la première moitié du xviiie siècle et une Vierge folklorique du xvie siècle. Celle-ci, particulièrement vénérée, fut volée en 1975, retrouvée en 1976 et réinstallée par les habitants du village. Dédiée à Notre-Dame de la Colombe, elle est parfois également appelée Notre-Dame du Perron. Elle est l’héritière d’une chapelle, érigée en 1299 par le seigneur Jean de Racour qui, au cours d’une bataille, fit le vœu d’établir un sanctuaire là où il verrait une colombe lorsqu’il serait rentré sain et sauf à Linsmeau. Dans la chapelle, on priait alors pour les enfants atteints d’ulcères. Classement comme monument et comme site le 18 mars 1980
De Ferme Sainte Barbe biedt tal van biologische groenten en graangewassen. Sinds enkele jaren worden ook kippen en varkens gekweekt. In de boerderijwinkel vindt men een heel assortiment fruit en groenten die u laten proeven van vergeten smaken.…En om meer te vernemen over de teelt van groenten en granen, kunt u een didactisch parcours van 1,5 km volgen, dat werd aangelegd door de akkers.
De kerk van Saints-Martin-et-Adèle, opmerkelijk vanwege haar indrukwekkende afmetingen en de helderheid van de Orp-steen, is opgenomen in de inventaris van het "Romaans erfgoed in Waals-Brabant". Samen met de collegiale kerk van Ste-Gertrude van Nivelles en de kerk van Bertem is het een van de meest representatieve en mooist afgewerkte heiligdommen van romaanse kunst in Brabant. Het was abdis Gertrude de Nivelles zelf die Adèle stuurde om een klooster in Orp te stichten.
De kapel is rechthoekig van vorm en in baksteen en kalksteen opgetrokken. De spitsboogdeur wordt door een oculus van gegoten steen bekroond. Onder de oculus bevindt zich een kalksteen met de inscriptie "Opgedragen aan Maria Onbevlekt Ontvangen door de familie Degive 1888".
De bouw van de nu nog zichtbare molen, onder de naam "Rassart molen" bekend, afkomstig van 1816. Een in de muur ingemetselde steen draagt deze datum. Het was een meelfabriek, relatief klein en van steen gebouwd. Het werd later met bakstenen uitgebreid. De oude molen is gebleven zoals hij was in 1999 bewaard. Het mechanisme van de molen is nog steeds in het gebouw aanwezig. Het schoepenrad aan de buitenkant is erg versleten en verroest, en er stroomt geen water meer in de molenstroom.
Na een eerste carrière als persfotograaf, heeft Xavier Meur zich in 2004 tot ambachtelijke gletsjer "à l'ancienne" geheroriënteerd. Geen naambord of zichtbaar uithangbord aan de buitenkant, alleen een zwart plaatje met vermelding van zijn naam en activiteit aan de muur van de oude boerderij waarin hij nu woont. Elke week maakt Xavier Meur meer dan vijftig verschillende ijsjes, variërend van aardbeienpeper en karamel met gezouten boter tot mojito en blauwe Chimay. Geen salon om van je ijsje te genieten, maar een bank in de wilde tuin naast het huis. Rue de la Fusion 11, 4280 Petit-Hallet +32 19/63. 34. 53 xaviermeur.be/
De oude kasteelboerderij was eigendom van de heren van Grand-Hallet van de 17e eeuw tot het einde van het Ancien Régime. De heer heeft er waarschijnlijk nooit gewoond. Vanaf 1685 werd bewoond door de toenmalige burgemeester bewoond. Daarna volgden verschillende huurders elkaar op. Sinds het feodale tijdperk en tot aan de Franse tijd had Grand-Hallet een hoge heerlijkheid en een hof van justitie. De heer was een landeigenaar die over zijn onderdanen en hun eigendom een deel van het openbaar gezag uitoefende. De heerlijkheid bestond zowel uit land als uit een aantal rechten. In zijn domein was de heer zowel meester als gerechtsdienaar: hij benoemde de burgemeester en de schepenen, die respectievelijk belast waren met het bestuur van het dorp en de rechtspraak. De hoeve van het kasteel werd in de 18e eeuw herbouwd en daarna ingrijpend verbouwd. Het torenportaal met drie verdiepingen dat boven een portaal uit Gobertange-steen uit het midden van de 18de eeuw uitsteekt, is een van de oudste gebouwen van de stad. De boerderij is sinds 1990 eigendom van de familie Warnant. De grond is nog steeds eigendom van het OCMW van Namen, dat het als erfenis van de afstammelingen van de heren van Grand-Hallet had ontvangen.
Dit moerassige gebied van 21 hectaren was reeds in de prehistorie bewoond en in de Romeinse tijd werden er gebouwen opgetrokken. Vandaag de dag staat er een waterpompstation en zijn er nog steeds waterkersbedden in gebruik. Het gebied omvat een deel van de vallei van de beek Henri-Fontaine, waar vele vegetatie-elementen groeien die overal elders op het grondgebied van de gemeente zijn verdwenen. Dit zijn getuigen van wat minder dan een eeuw geleden in de meeste valleibodems kon worden waargenomen, vóór de buitensporige intensivering van het landgebruik. Het gaat duidelijk om vochtige weiden, maar ook om dicht rietland en hoge overblijvende kruidachtige planten van 1,5 tot 2 meter hoog, in alluviale zones op frisse, niet-zure en tamelijk vochtige grond gelegen. Tenslotte is het gebied bedekt met bosklompen door elzen, bomen die goed gedijen op natte bodems overheerst.
Het ULM-vliegveld van Avernas-le-Bauduin werd in 1986 in Avernas op een terrein van 200 hectare geopend. Het wordt door de ASBL "Aéro-club de Haspengouw" beheerd, die tot doel heeft de ontwikkeling en beoefening van ultralichte gemotoriseerde luchtsporten (ULM) te bevorderen.
De oude boerderij van Delvaux, rond 1715 gebouwd, werd in 1823 tot een genotskasteel door Eugène Cartuyvels omgebouwd, burgemeester van de nieuwe entiteit die toen Lens-Saint-Remy, Blehen en Abolens omvatte. Zijn zoon Alphonse en vervolgens zijn neef Paul waren ook burgemeesters van Lens en bewoonden opeenvolgend het kasteel. Het kasteel werd in 1919 aan graaf Charles Cornet d'Elzius verkocht en kreeg de naam "Château d'Herzée", ter herinnering aan de heren van Herzée die in de Middeleeuwen een kasteel in de Chevées hadden. Na de economische crisis van de jaren 1930 werd het kasteel bij loting verkocht, zodat het vandaag door verschillende families wordt bewoond. De op het zuiden gerichte achtergevel geeft op een groot, gedeeltelijk ommuurd park met prachtige, eeuwenoude beukenbomen.
Na de fusie met Hannuit op 17 juli 1970 was het gemeenschapshuis van Blehen niet meer nodig. Het werd als vergaderzaal, tentoonstellingsruimte, bar en opslagruimte voor diverse materialen gebruikt. Na de restauratie werd ze tot brouwerij omgebouwd, de magische plaats waar de Cuvée Saint-Antoine wordt gemaakt voor de Confrérie de l'Ordre de Saint-Antoine, die op 4 juli 1975 werd heropgericht. De Broederschap van de Heilige Antonius van Blehen is de beheerder van de plaatselijke folklore, gastronomische en culturele tradities. Het heeft zijn eigen bier sinds 1978 (de Cuvée Saint-Antoine brune). Het bier werd eerst jarenlang in de brouwerij van Bocq gebrouwen, daarna in de brouwerij Van Steenberge in Ertvelde. In december 2002 richtte een groep dorpsbewoners (waaronder uiteraard leden van de broederschap) een eigen kleine brouwerij in het voormalige gemeentehuis van Blehen op. De naam van de brouwerij verwijst naar de plaats "au Flo", die naar de vroegere moerassige plaats verwijst. In februari 2019 neemt een nieuw team de activiteiten in de brouwerij du Flo over. De recepten die de brouwerij tot een succes maakten, worden opnieuw ter plaatse geproduceerd en nieuwe recepten worden ontwikkeld. Er ontstaat een ware hype voor de bieren van du Flo, die de brouwerij in staat stelt haar ontwikkeling voort te zetten en haar gistingscapaciteit te vergroten door nieuwe fermentoren aan te schaffen. De bieren die beschikbaar zijn, zijn : • Au jasmin • Triple Hop • Gustante
Si le beau temps est de la partie, vous prolongerez votre visite du musée par un passage dans un jardin de 2 500 m². Il a été spécialement aménagé pour attirer une multitude d’Insectes butineurs comme les papillons, les mouches, les coléoptères et les hyménoptères (groupe des abeilles et des guêpes). Vous désirez attirez les pollinisateurs chez vous ? Vous y trouverez aussi des idées d’aménagement et des réponses à vos questions.
Dans les eaux de faible profondeur qui occupent une partie du site naturel, on retrouve une roselière, formation végétale très menacée au niveau européen. Il s'agit donc d'un milieu remarquable à préserver.
Le tracé du Geer a été presque intégralement modifié de l’après-guerre aux années nonante (rectification et recalibration du tracé). Ces grands travaux ont fortement banalisé le cours d’eau et détruit de nombreuses niches écologiques qui existaient le long de l’ancien tracé sinueux du Geer. Simultanément, les rejets industriels, agricoles et domestiques se sont intensifiés avec pour conséquence une dégradation de la qualité des eaux de surface. Une eau limpide dans laquelle les poissons et invertébrés pourront reprendre place n’a de sens que si le cours d’eau offre une morphologie capable de les accueillir, les nourrir, les abriter et leur offrir des lieux de reproduction. Le projet Aquadra a permis de réaliser des travaux de reméandration du Geer sur le site Naturel de Grand-Axhe à Waremme, en 2012. Le Geer a donc été replacé, en partie, dans son ancien lit, avec création de méandres et de divers habitats pour la faune aquatique."
Située non loin de Waremme et entourée de monocultures intensives pauvres en biodiversité, la réserve naturelle du Haut-Geer est un petit paradis pour les oiseaux de Hesbaye. Formée d’anciens bassins de décantation, elle constitue l’un des plus beaux sites d’observation de la Région wallonne. Sur le site se côtoient roselières, plans d’eau à massettes, bassins bordés de buissons ou aux berges dégagées… Autant de milieux variés qui permettent à de nombreux types d’oiseaux de se nourrir, de nicher, d’hiverner ou de se reposer lors des migrations. Plus de 235 espèces y ont déjà été observées, dont la première population nicheuse en Wallonie du grèbe à cou noir, ainsi que des passereaux menacés tels que la gorgebleue ou le bruant des roseaux. Le martin-pêcheur comme le faucon hobereau sont des hôtes très réguliers. Avec 34 hectares de réserve gérée et protégée, elle constitue un havre pour une avifaune et une entomofaune riches et variées.
Les ruines de l'ancienne seigneurerie de Hollogne, située dans un site marécageux bordé par le Geer et le ruisseau d'Omal. Les cicatrices témoignent de nombreuses batailles auxquelles le château a dû faire face. Le premier château fut détruit en 1651 après plusieurs sièges successifs. En 1652, il fut reconstruit par Godefroid de Seraing, baron de Hollogne. Il reste peu de vestiges du château mais l'on peut apercevoir un pan de mur du château en moellons de grès du XVIe s., les vestiges de la tour ronde occidentale de 1652 en brique et calcaire et les restes d'une dépendance située dans le parc datant de 1779 .
La Maison de Hesbaye est un outil de découverte du patrimoine naturel et rural. Le projet est de poursuivre et intensifier les activités d’initiation à l’environnement au départ du site aménagé de la Maison de Hesbaye et du sentier écologique adjacent mais aussi de mettre en valeur le patrimoine naturel constitué de la zone naturelle traversée par le Geer. Les objectifs sont de faire découvrir la nature et l’environnement aux jeunes et aux adultes par une approche d’éveil scientifique, faire comprendre la complexité des éléments du milieu, développer l’esprit critique face aux activités proposées afin de modifier les comportements en faveur de l’environnement. Unique en Wallonie, « Hexapoda -Insectarium Jean Leclercq » est un espace muséal entièrement dévolu aux insectes. Une centaine de modules didactiques et ludiques emmènent les visiteurs de tout âge à la découverte des merveilles du monde des Hexapodes : classification, métamorphoses, adaptations, modes de communication, rôles dans la nature, interactions avec l’homme… Une soixantaine d’espèces d’insectes vivants (dont des colonies d’abeilles, de termites et de fourmis), des centaines de spécimens naturalisés, ainsi que de nombreuses photos illustrent ces thématiques. La visite se poursuit à l’extérieur avec un jardin fleuri de 2.500 m2 spécialement aménagé pour attirer une multitude d’insectes et un site de 17 hectares constitué de la zone naturelle traversée par le Geer, du bois du Wachnet, des étangs du même nom et d’un sentier écologique de 2km800. Des expositions temporaires, des animations et stages nature, des formations et conférences, des anniversaires… sont également proposés au public, tant familial que scolaire et estudiantin. Info : www.hexapoda.be ou tél. 019/32.49.30
Situé un peu en retrait de la rue principale, l'ensemble du moulin seigneurial et de ses dépendances a été construit par le seigneur de Hollogne, Godefroid de Seraing, en 1646 sur le cours du Geer. Aujourd'hui son nouveau propriétaire, l'architecte Pierre Lorenzi, lui a assigné une nouvelle affectation. D'abord, les bâtiments ont été restaurés en 2006 et 2007. Ensuite, c'est tout naturellement vers la production d'électricité verte que la réhabilitation de la roue a été envisagée. Deux gîtes y ont également été aménagés.
La Réserve Naturelle du haut Geer est un des hauts lieux de l’ornithologie en Wallonie. Plus de 200 espèces d’oiseaux y ont été observées. La réserve est grande de 40 hectares. La réserve est constituée de bassins de décantation pour les boues de lavage, historiquement de betteraves et depuis 2012 de légumes par Hesbaye-frost (Geer), propriétaire des lieux. La gestion de la réserve a été confiée à Natagora. Voici un parfait exemple de bonne collaboration entre l’industrie et la nature.
Le Royal Syndicat d'Initiative de Hesbaye est une asbl fondée en 1954 ayant pour but la promotion du tourisme local et régional. Il est reconnu par la Fédération du Tourisme de la Province de Liège et le Commissariat général au Tourisme. Le bureau d'accueil est installé dans les bâtiments de l'ancienne gendarmerie datant de 1871. Vous y trouverez notamment des guides touristiques, des cartes et brochures de promenades, des dépliants sur les hébergements, ...
Le château de Longchamps est une des plus belles demeures Empire de Wallonie. Elle fut construite au début du 19e siècle. Le bâtiment principal, en briques enduites de calcaire, se dresse au fond de la cour d'honneur. Accolé à la façade latérale, remarquons le pavillon rappelant "la tente de Napoléon". La porte centrale, datée 1720, est surmontée des armoiries de Sélys et Fabritius. En empruntant, la rue Noé Jacques, vous aurez une vue sur une partie du parc.