Herfst 1810 – De tijd van Napoleon

Het leven van een smokkelaar is zwaar. De ene keer jagen de douaniers je de stuipen op het lijf, met hun norse blikken en dreigende wapens. De andere keer grijpen ze je in de kraag en eindig je met een fikse boete.

Jules – inmiddels aardig bedreven in het smokkelen, maar nog altijd op zijn hoede – heeft vandaag een voorloper geregeld. Die kijkt of de kust veilig is, voordat zijn maat de grens oversteekt. Altijd handig om onaangename verrassingen te voorkomen. Zeker sinds de grenzen van het groeiende Franse rijk worden bewaakt door ‘halve militairen’, gestuurd door Napoleon.

Alles voor de keizer

Jules’ oudste zoon Lau, is door de zelfgekroonde keizer opgeroepen voor het leger. Geen lolletje, want de oorlogsgevaren loeren overal. Zijn jongste zoon had meer geluk. Hij is ingelijfd bij de keizerlijke lijfwacht in Parijs. Veel meer dan wat ceremonieel heen en weer lopen op de Champs-Élysées hoeft hij niet te doen.

Dochter Mattie is inmiddels zwanger. Althans, dat denken de douaniers die de grens bewaken. Maar stiekem stopt ze telkens Engelse wol onder haar kleren. Die mannen durven toch niet aan haar ‘buik’ te voelen. Likeur gaat ook prima – al is Mattie dan soms zo zwaar beladen dat ze meer waggelend dan lopend bij de grens aankomt. Maar ach … dat hoort er een beetje bij hè, als je zwanger bent?