Zonder de verschillende bouwfases in detail uit de doeken te doen (informatie ter plaatse beschikbaar), willen wij de aandacht vestigen op enkele bijzonderheden van dit gebouw. Bewonder zeker het oksaal dat de toegang naar het koor afsluit: dit prachtige kantwerk van stenen uit Avesnes dateert van 1531 en is versierd met 29 standbeelden of mensengroepen waarvan de meeste ook in steen vervaardigd zijn. De traditie zegt dat dit oksaal door Keizer Karel werd geoffreerd aan de kerk van Walcourt. Langs weerskanten van het koor staan er dubbele rijen koorstoelen in eikenhout die volgens hun sculpturen dateren uit het begin van de 16de eeuw: sommige scènes aan de steunblokjes getuigen van de humor van de kanunniken die de zeden uit die tijd op satirische wijze op de korrel namen.
Ten slotte is er Notre-Dame de Walcourt zelf, een romaans standbeeld uit eind 10de eeuw, gebeeldhouwd in lindehout, maar in de 11de eeuw bedekt met zilveren plaatjes: dit zilver dat zwart is geworden door de aanraking met de lucht geeft het standbeeld een sombere kleur, niet de zwarte verf op het hout zoals bij andere zwarte maagden die te vinden zijn op de weg naar Santiago de Compostella. Net zoals haar zusters en zoals blijkt uit de kettingen achtergelaten als ex voto, zou ze hebben bijgedragen tot de vrijlating van vele gevangenen (naast tal van andere mirakels).