Cathédrale Notre Dame et Saint-Castor

Religieuze gebouwen leden onder de godsdienstoorlogen.
De kathedraal werd twee keer verwoest en herbouwd op de ruïnes. Er zijn elementen van de 11e-eeuwse Romaanse kerk (fries, toren, muurdelen), 17e-eeuwse neogotische architectuur en 19e-eeuwse renovatie.
Mis het middeleeuwse fries van de eerste kathedraal niet.
29 september 1567: het verhaal van de Michelade in de kathedraal van Saint Castor. Katholieken werden in de put gegooid op de binnenplaats van de bisschop, aan de zijkant van de kathedraal. Protestantse oproerkraaiers vielen vervolgens de kathedraal aan en probeerden de klokkentoren te vernielen. De kathedraal onderging twee renovaties: de eerste van 1877 tot 1882 door architect Henri Revoil en de tweede en laatste in 1904. Van het oorspronkelijke gebouw uit de 11e eeuw zijn alleen de voorgevel en een bas-reliëf uit het Oude Testament overgebleven. Het werd herbouwd in de 17e eeuw en van binnen verbouwd in de 19e eeuw in neogotische stijl. Opmerkelijke 17e-eeuwse orgels, een Gallo-Romeinse sarcofaag en schilderijen van lokale meesters staan naast elkaar. Het werd in 1096 ingewijd door paus Urbanus II en Raymond IV, graaf van Toulouse en graaf van Nîmes.