Stèle des Oubliés du Meknès

De vereniging "Les Oubliés du Meknès" zet zich sinds 2009 in ter nagedachtenis aan de overlevende en verdwenen zeelieden op het lijnschip Meknès, dat in 1940 werd getorpedeerd.

Op woensdag 24 juli 1940 gingen 1179 officieren en matrozen (waaronder 2 vrouwen van officieren en een kind) en 103 bemanningsleden aan boord van de Meknès naar Frankrijk, in de verwachting herenigd te worden met hun geliefden en gedemobiliseerd te worden.

Het was 23.00 uur, voor Portland, de Meknès voer met haar lichten aan, de driekleurige vlaggen die op elke kant van de romp geschilderd waren, verlicht door grote lampen, als bewijs van haar neutraliteit. Ze werd beschoten met machinegeweren door een Duitse patrouilleboot en getorpedeerd. Ze zonk in acht minuten. Het was een tragische nacht voor iedereen. Bij zonsopgang de volgende dag werden de overlevenden opgepikt door Britse torpedobootjagers. 420 zeelieden werden vermist. Dit was het begin van de "Vergeten Meknes".

De vier torpedobootjagers meerden op 25 juli 's middags aan in de haven van Weymouth, met 899 overlevenden aan boord, 4 doden en 57 gewonden die naar het Saint Martin's Hospital in Bath werden gebracht.

Tot hun ongeluk spoelde de zee van 23 augustus tot eind oktober 1940 243 lichamen aan op de stranden van Normandië en Picardië, waarvan 116 vreselijk verminkt waren en nooit geïdentificeerd. 177 lichamen werden nooit gevonden.

Een stele op de kliffen van St-Martin-en-Campagne/Berneval-le-Grand in Petit-Caux (76) herinnert hieraan.

Elke 24 juli wordt er bij de stele een herdenkingsplechtigheid gehouden om de vermiste zeelieden en overlevenden van de Meknès en de 3 Britse vliegeniers te eren, zodat ze niet worden vergeten.

De vereniging blijft zich inzetten om de geschiedenis van de Meknès en haar zeelieden, zowel de overlevenden als de vermisten, onder de aandacht te brengen.