Kerk Saint-Jean-Marie-Vianney

De kerk Saint-Jean-Marie-Vianney is een belangrijk voorbeeld van sacrale architectuur uit de 20e eeuw. Met zijn 1.860 gekleurde glazen straatstenen getuigt hij van de dynamiek van de hedendaagse religieuze creatie in de streek.
De Saint-Jean-Marie-Vianney kerk werd gebouwd tussen 1961 en 1962 om de nieuwe parochie in de snel groeiende wijk Vallières te dienen. Het project werd toegekend aan de architecten Albéric Aubert (1895-1971) en Joseph Massota (1925-1989). Albéric Aubert ontwierp een aantal gebouwen in de omgeving, waaronder het Sabourin sanatorium (nu de École nationale supérieure d'architecture), dat het label Remarkable Contemporary Architecture kreeg, en het Romagnat kindercentrum.

De kerk, die volledig in gewapend beton is gebouwd, heeft een rechthoekige plattegrond. Ze is evenwijdig aan de helling gebouwd, waarbij de noordgevel de hoofdgevel aan de straatkant wordt. Het voorplein met zes traveeën heeft vier traveeën in de vorm van een portiek. De eerste, rechts, leidt naar de hoofdingang. De andere twee traveeën aan de linkerkant herbergen de doopvontkapel, verlicht door glazen panelen.

De muren van het schip zijn gemaakt van betonnen rasters. Dit raster wordt gevormd door afwisselend horizontale balken en betonblokken die in een rasterpatroon zijn gelegd. De openingen zijn afgedicht met 1.860 glazen blokken, die gekleurd licht uitstralen dat varieert afhankelijk van het tijdstip van de dag. Het gewelfde plafond is versierd met een groot geschilderd kruis. De klokkentoren, in de vorm van een campanile, markeert het gebouw in de buurt. Deze plaatselijke kerk is een belangrijk voorbeeld van sacrale architectuur in de omgeving: grote namen van architecten, innovatieve keuzes, opmerkelijk werk met licht.