Pont de la Rouquette

Brug Rouquette - Middeleeuwen en 19e eeuw - Versterfde kalksteen.
De brug werd genoemd naar de heer die eigenaar was van het landgoed Rouquette op een helling van de Durèze, een beek die kon worden overgestoken door doorwading. Misschien afgeleid van rouquet, wat "wilde duif" betekent, verwijst dit toponiem eerder naar de kleur van de steen die gebruikt werd om het château de la Rouquette en de brug te bouwen. Het oorspronkelijke gewelf dateert niet eerder dan de 15e eeuw. Het dek of de leuning werd in de 19e eeuw gerestaureerd. De sluitsteen met de inscriptie "R. F." dateert van de restauratie van de borstweringen.