Eglise Notre-Dame

De kerk Notre Dame werd vanaf de 13e eeuw in fasen gebouwd, afhankelijk van de beschikbare ruimte in de sterk verstedelijkte omgeving.

De bouwers van de 15e eeuw gaven zoveel majesteit aan dit stenen schip dat de bovenstad domineert, dat het gemakkelijk de titel kathedraal krijgt.

Het bevindt zich op het punt waar de tweede noordelijke zijbeuk en de kooromgang van Geoffroy Herbert, bisschop van Coutances (1488-1510) samenkomen. Het heeft een delicate flamboyante decoratie en doet denken aan die van Bretagne (Vitré, Guérande, Nantes): het was bestemd voor de publicatie van de akten van de burgerlijke rechtspraak van de bisschop van Coutances, die ook baron van Saint-Lô was.

Deze preekstoel werd gebruikt voor de openluchtprediking van de heilige Jean-Eudes (1642, 1663, 1675-1676) en de heilige Louis-Marie Grignion de Montfort (1714), die zo in de open lucht konden evangeliseren voor de menigte die zich op de binnenplaats van het bisschoppelijk paleis had verzameld.

In "Choses vues" verhaalt Victor Hugo dat de buitenpreekstoel door het gemeentelijk stedenbouwkundig plan (1863) niet mocht worden aangepast. Wij danken hem een tekening van de preekstoel die dankzij hem van de ondergang is gered.