Het Heilig-Hart van Virton

Op 22 augustus 1914, toen de Duitse granaten vielen op het Franse veldhospitaal, dat geïnstalleerd was in het St Jozefs College, deed de deken Cawet (die later bisschop van Namen werd) de volgende gelofte: hij beloofde een monument op te richten voor het Heilig Hart van Jezus. De stad Virton bleef gespaard voor de bloedbaden: slechts 4 inwoners van Virton werden doodgeschoten in Etalle.

Het standbeeld, dat ingehuldigd werd in 1929, stelt Christus de beschermer voor, het hoofd schuin gebogen naar de menigte en met uitgestrekte handen als teken van bescherming.

Twee bas-reliëfs in brons vormen elk een drieluik.

Links, het dorp Ethe dat in brand staat, twee lijken van een man en een kind, en vier grijnzende Duitse soldaten. In het centrum, de doodsbange inwoners van Virton die zich naar het Heilig Hart richten. Rechts, de deken Cawet die de belofte doet.

Het tweede drieluik toont de uitvoering van de belofte. Links, het toen gevormde Comité met het Heilig Hartmonument. In het centrum, de vrome menigte in zijn dankzegging met bloemen, rechts een symbool van vrede en vrijheid, met de kerk van Virton, de Avenue Bouvier, een ploeg, kuddes en het silhouet van de basiliek van Avioth.

Het marmeren beeld komt van Carrara en werd gebeeldhouwd door de kunstenaar Omero Ambrosini. De maquette kwam van de firma Rombaux uit Ecaussines. De plannen van het geheel werden getekend door Léon Servais, architect van Virton. De bas-reliëfs werden gemaakt door de firma Rombaux, volgens de maquettes van Jules Vits, beeldhouwer uit Melle. De broers Minne uit Gent, goten het gedeelte in brons.