Onze-Lieve-Vrouwekathedraal

De kathedraal van Doornik, opgericht in de eerste helft van de 12de eeuw, onderscheidt zich door een Romaans schip met een uitzonderlijke omvang,door de grote rijkdom aan beeldhouwwerken van de kapitelen en door een dwarsschip dat belast wordt met vijf torens en door het gebinte dat één van de oudste van Europa is. De kathedraal getuigt voornamelijk van een aanzienlijke uitwisseling van invloeden tussen de architectuur uit het Île de France, de Rijnlandse en Normandische architectuur tijdens dekorte periode die voorafging aan de ontluiking van de gotische architectuur. De afmetingen van de Onze-Lieve-Vrouwkathedraal van Doornik, volkomen nieuw voor die tijd, vormen een uitstekend voorbeeld van de
grote gebouwen van de École du nord de la Seine die een voorproefje geven van de gigantische volumes van de gotische kathedralen.Hoewel het gebouw deels toegankelijk blijft voor het publiek, geniet de kathedraal sinds enkele jaren van een grote campagne die zorgt voor de restauratie, bewaring en opwaardering van het bouwwerk. Na de werkzaamheden aan het romaanse schip ligt de focus nu op de dwarsbeuk met technische werkwijzen die nooit eerder gebruikt werden op restauratiewerven.
Er vonden ook grotearcheologische opgravingen plaats middenin de kathedraal.