Ten zuiden van Charleroi, aan de grens met het gebied tussen Samber en Maas is Le Bois du Cazier een levendige plek geworden voor ontmoetingen en uitwisselingen op de bodem van het industriële erfgoed. Verscholen in het dal van een groene parel wordt dit opmerkelijke architecturale geheel,
dat gekroond wordt door twee lifttorens met kabelrad, omringd door drie slakkenbergen waarop wandelpaden werden ingericht. Deze site, waar een grote mijnramp plaatsvond en die geherwaardeerd werd dankzij de steun van het Waalse Gewest en de Europese Unie, stelt een museumaanbod
voor dat volledig gewijd is aan steenkool, staal en glas in drie zones: het Musée de l’Industrie (Industriemuseum), het Musée du Verre (Glasmuseum) en de Espace 8 août 1956 (Zone 8 augustus 1956). Zonder de prachtige smidses te vergeten, waar kunstenaars stilstaande machines een nieuw leven geven.