Het stadhuis

Dit gebouw uit 1765 van Jean-Gilles Jacob, concurrent van Dewez, verving de oude graanhal. Vanwege zijn algemeen voorkomen - symmetrisch en met een monumentaal bordes - is het een representatief voorbeeld voor dit soort gebouwen in de streek van Luik. Het pand heeft drie niveaus en een voorgebouw met een fronton. De gelijkvloerse verdieping bevindt zich, zoals een soort onderbouw, achter een bordes met een dubbele rij trappen met een elegante leuning. Voor de verdieping werd ruim gebruik gemaakt van baksteen en natuursteen. Zij wordt verlicht door grote vensters met een afnemende hoogte. De hoofdingang, onder een rondboog, heeft een sluitsteen in rocaille stijl. De bovenverdieping heeft gelijke vensters en een balkon dat steunt op gesculpteerde consoles, met een elegante leuning. Het fronton van het voorgebouw, uit het jaar 1766, toont een mooi voorbeeld van rocailles rond het blazoen van de stad. Het blazoen verving  dat van de prins-bisschop, dat vernield werd tijdens de Franse Revolutie. De achtergevel is net zoals de puntgevels veel soberder en is gedeeltelijk verborgen door een bijgebouw uit het begin van de 20e eeuw. Het hoofdgebouw heeft een mansardedak met dakvensters, met daarboven een campanile. De toren is verfraaid met een koepel en herinnert aan het oude belfort. Hij herbergt een uurwerk en de beiaard. Van de 37 klokken zijn er er twee afkomstig van het oude belfort. Zij dateren van 1406. De overige zijn hersmolten. Een monumentale trap met zuiltjes smukt het interieur op, dat voor de rest eerder bescheiden oogt.

Geklasseerd als monument op 18 juli1966