De 'Ponton'

Dit gebouw zou zijn naam ontlenen aan de 'pontonnier' of de veerman die hier zijn beroep uitoefende. Het geheel bestaat uit twee volumes in L-vorm uit de 16e en 17e eeuw, verbonden door een poorttoren. Het werd in 1925 gerestaureerd door de architect L. Schoenmackers uit Hoei. Het grootste volume, dat loodrecht op de straat staat, toont een gevel in kalksteen met erboven baksteen. Bij de verbouwde vensters zijn enkele omkaderingen uit de 16e eeuw bewaard gebleven op de gelijkvloerse verdieping. De bovenverdieping wordt verlicht door twee kruisvensters die verlengd worden met lijsten in kalksteen. Een brede kroonlijst steunt het zadeldak met leistenen. De achtergevel, in baksteen en breuksteen, werd ingrijpend verbouwd, net zoals de puntgevel, maar bewaarde de kruisvensters op de bovenverdieping.

De vierkante toren bestaat uit twee niveaus in kalksteen uit de 16e eeuw en een derde uitspringend niveau in baksteen en kalksteen uit de 17e eeuw. Hij wordt op het niveau van het gelijkvloers doorkruist door een passage met grote rondboogdeuren. De verdieping in baksteen heeft vensteropeningen die verlengd worden door lijsten in kalksteen onder een paviljoendak. Het laatste volume van het geheel heeft één enkel niveau in kalkbreuksteen  waarvan de openingen gewijzigd werden door de eeuwen heen.

Geklasseerd als monument op 1 augustus1933