De Kakyerie

De naam van deze oude herberg is op zijn minst gezegd vreemd te noemen. Hij werd bekend onder de naam 'Kakirie', 'Kakeyrie' of 'Aux chats qui rient'. De naam zou voortkomen van de terme 'kakillerie', een vervorming van 'castillerie' wat in de 12e eeuw een versterkt huis betekende. Dit afgesloten geheel uit de 16e en 17e eeuw, opgetrokken aan de uitgang van de stad, bestaat uit een hoofdgebouw in de lengte langs de weg en bijgebouwen rond een geplaveid binnenhof, gelegen langs de huidige spoorweg. Het hoofdgebouw heeft twee niveaus. Het eerste bestaat uit kalksteen, het tweede uit baksteen en kalksteen, met daarboven een dak in leisteen. Een toren, gebouwd met dezelfde materialen en met een veelhoekig dak, verrijst op de linkerhoek van het gebouw, aan de straatkant. De ingang, die dateert uit de eerste helft van de 16e eeuw, heeft bovenaan een romaanse boog, waarvan de lijsten rusten op een voet die versierd is met gebeeldhouwde hoofden van vrouwen en mannen. Gedecentreerd bevindt zich een rondboognis die plaats biedt aan twee katten in plaaster. Zij liggen mogelijks aan de oorsprong van de naam. De vensters aan weerszijden van de ingang vertonen sporen van verbouwingen in de 19e eeuw, waar sommige behielden hun bovendrempel in accoladevorm. De ramen van de bovenverdieping, eveneens verbouwd, dateren uit de 17e eeuw. De kapconstructie wordt verlicht door een reeks oculi.

Geklasseerd als monument op 1 augustus 1933.