Wat zou Durbuy zonder de rivier zijn ?
Gedurende duizenden jaren heeft de meanderende Ourthe het landschap en de kalkrots gevormd. Men ziet nog de resten van het traject van de Ourthe die tot in de 18de eeuw van Durbuy in feite een eiland maakte : de bijarm van de rivier heeft de rots geduldig uitgeslepen vanaf het Hôtel du Sanglier rechts, tot aan de anticline helemaal links waar ze de hoofdbedding weer instroomde.
Het eiland met zijn steile hellingen was de ideale plek om er in de 11de eeuw een burcht te bouwen op de plaats waar het huidige kasteel zich bevindt.
Van de 14de tot de 17de eeuw wordt het kleine stadje, dat zich aan de voet van de burcht nestelde, beschermd door een 550m lange en 6 meter hoge muur die de zij-arm van de rivier volgde. Waar zich nu de twee bruggen bevinden, lagen vroeger de ophaalbruggen die de toegang tot de stad controleerden.
Het middeleeuwse plan van de 'oude stad' Durbuy is nog steeds zichtbaar omdat er geen expansie mogelijk was in het diepe dal ver van de grote wegen... Een oude kern met allemaal dezelfde huisjes uit de 18de en 19de eeuw, twee oude kloosters, een graanhal en een kasteel.
Het is als het ware een echt film decor, helemaal genesteld in het groen van de bomen en het grijs van de rotsen die de charme van 'het kleinste stadje ter wereld' uitmaken !