Het kasteel

De naam Durbuy komt van het celtische 'DURO-BODION' of 'woning bij de vesting'.  We weten echter niet uit de archieven of archeologische opgravingen wanneer hier precies een vesting lag.

Een tekst uit 1078 spreekt van Dolbui Castello, het kasteel van Durbuy, dat eigendom was van het Huis van Namur.

Vanaf de 12de eeuw wordt het kasteel eigendom van het Huis van Luxemburg.  Durbuy is vanaf dan een bolwerk met een stadsmuur en een garnizoen gewapende mannen die het Graafschap Luxemburg verdedigen tegen de vijanden van het Land van Luik en de gronden van de Abdij van Stavelot-Malmédy.

Een gedicht uit 1340 beschrijft het kasteel als 'plezierig, mooi en aangenaam, maar van weinig nut voor de verdediging'.  Durbuy verliest dan zijn militaire rol en de plaatselijke heer, Jean de Bohême, logeert er tot drie keer toe, niet om te vechten, maar om te jagen in de wildrijke wouden.

Het kasteel wordt gaat dan van hand tot hand van verschillende families van heren-erfpachters die de gronden maximaal uitmelken ten koste van de lokale bevolking.

Ze leven niet in Durbuy maar laten zich vertegenwoordigen door een provoost die een deel van het kasteel bewoont.

Bij de aankomst van de laatste erfpachtheer, de Duc d'Ursel (Hertog van Ursel), wordt het kasteel foor de franse troepen van Louis XIV met de grond gelijk gemaakt.  Zes jaar later installeren de d'Ursels zich in een volledig nieuw kasteel, waarvan ze tot van vandaag nog de eigenaars zijn.