FRIZET

Dit kerkje duikt voor het eerst op in de geschriften in 1198, maar is waarschijnlijk veel ouder aangezien gebouwd op de funderingen van een romeins gebouw.

In de 8ste eeuw werd het grondgebied gecontroleerd door een netwerk van parochies, een soort van kerkelijke doorslag van de grote bestaande publieke of koninklijke domeinen. 

De fiscus van Vedrin ligt waarschijnlijk aan de oorsprong van de parochie van Frizet en zijn 'moeder-kerk'.  Dat zou kunnen blijken uit een keizerlijk attest uit 839 en een muntstuk van Karel de Kale dat werd geslagen tussen 869 en 875 en waarvan de muntzijde een referentie bevat aan Vedrin.

Tot het concordaat van 1802 was Frizet de zetel van een enorme parochie die zich uitstrekte over 3200 hectaren.

De oude sint-martinus kerk, op het grondgebied van de oude gemeentes Vedrin en Saint-Marc in de vallei van het beekje 'le Frizet', staat sinds 1892 leeg.  De drie beuken en het veelhoekig koor werden gebouwd uit kalkblokken.

Het koor en de vier eerste traversen zijn gothisch en dateren uit de 16de eeuw.  De vijfde travers en de zijbeuken werden in de tweede helft van de 17de eeuw aangebouwd.

De voorpoort, die dateert van 1831, is gedeeltelijk verdwenen.

Het dak is tijdens de eerste wereldoorlog ingestort.  Men kan slechts minieme overblijfsels zien van het plafond en twee grafstenen.