De oud steenkoolmijnbouw

Hoewel de site werd uitgebaat vanaf het midden van de 16e eeuw, heeft de koolmijn van Blegny geen enkele infrastructuur die dateert van voor het midden van de 19e eeuw. Daarmee getuigt ze van de mijnexploitatie van het einde van die eeuw, maar met moderne aanpassingen na de twee wereldoorlogen en tot 1980, datum van de definitieve sluiting. Enkele maanden nadat de exploitatie was stopgezet, werd de site omgevormd tot mijnmuseum. De 'puits Marie' kenmerkt zich door een metalen mijnschacht zoals men die gewoonlijk bouwde in de 19e eeuw. De extractietoren van 45 m boven put nr. 1 verving na de Tweede Wereldoorlog de vorige toren en daar werd volop gebruik gemaakt van beton. Naast deze twee putten en hun machinerie, ontdekt men een grote trieer- en wasinstallatie. Die is van het type Evence Coppée, naar de naam van de wereldwijd bekende ontwerpers van installaties voor de mijn- en staalindustrie. Deze installatie werd gebouwd tussen 1942 en 1946 in rode baksteen op een metalen raamwerk, wat de site zo bijzonder maakt. Bij de infrastructuur vinden we ook ateliers en smederijen, kantoren en twee terrils van 37 en 55 m, waarvan een nog zijn aanvoerinstallatie heeft. Naast het belang op het gebied van industriële architectuur, is de site ook interessant omdat men twee mijngalerijen kan bezoeken, respectievelijk op 30 en op 60 meter onder de grond.

Geklasseerd als monument en site met beschermde zone op 22/08/2011

Uitstekende erfgoed uit Wallonië

Werelderfgoedlijst van Unesco (2012)