De romaanse kapel van Saints-Pierre-et-Paul

De romaanse kapel van Saints-Pierre-et-Paul is in feite het koor van de oude kerk met dezelfde naam. Ze werd al vermeld in de 12e eeuw en werd gebouwd tussen 1130 en 1158 onder abt Wibald. Op het einde van de 19e eeuw werd de kerk opgegeven en verbouwd tot kapel. Er werd beslist enkel het koor te behouden en het af te sluiten met een neoromaanse gevel. In de 20e eeuw werd de kapel gerestaureerd door architect A. Barentsen.

De kerk had vroeger een toren, een schip met zijbeuken en drie traveeën, en een koor. De huidige kapel wordt gevormd door de pastorie en het oorspronkelijke koor. De toren en de zijbeuken werden al vernield in 1665 en het schip werd afgebroken in 1893.

De pastorie, opgetrokken in kalksteen, heeft twee ramen. De laterale gevels zijn versierd met friezen die steunen op pilasters. Het vierkante gebouw heeft een visgraatgewelf. De apsis van zijn kant heeft een 'cul-de-four' gewelf. De kapel is bekroond met een dak in leisteen. Tijdens de restauratie werd het pleister op de noordelijke en zuidelijke muren verwijderd. Zo ontdekte men uitzonderlijke muurschilderingen uit de 15e eeuw.

Geklasseerd op 1-09-1933

Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië (muurschilderingen, rond 1500)