L’église Notre-Dame

De Notre-Damekerk werd gebouwd van 1749 tot 1753 door J.T. Maljean, een architect uit Namen. Ze was oorspronkelijk gewijd aan de heiligen Petrus en Paulus en verving de collegiale kerk die vernield werd in 1803. Ze is gebouwd in baksteen en blauwe steen volgens het traditionele grondplan, met drie beuken met vijf traveeën, een uitspringend transept en een lang koor met drie traveeën, dat afgesloten is met een halfcirkelvormige apsis. Ze is ontwijd sinds 2004 en het gebouw wacht op een nieuwe bestemming.

De gevel telt twee registers. De ene is Ionisch en de andere vertoont een gemengde bouwstijl, versierd met pilasters. De gevel heeft een centraal rondboogportaal waarvan de sluitsteen het jaartal '1751' vertoont en laterale portalen. De bovenverdieping, met een groot raam, is geflankeerd door twee omgekeerde consoles en twee obelisken. Het geheel wordt gedomineerd door een driehoekig fronton dat versierd is met een nis met een schelp.

Het schip met zijn twee zijbeuken, heeft twee niveaus. Ze hebben ribgewelven, terwijl de viering van het transept bekroond is met een gedrukte koepel met gewelven in 'cul-de-four'. Enkele stukken van het meubilair zijn opmerkelijk: de gebrandschilderde ramen van Y. Gérard (20e eeuw), de altaren, de biechtstoelen, de afsluiting van het koor enz.

Geklasseerd op 15-01-1936.

Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië