La cathédrale Saint-Aubain

De Saint-Aubainkathedraal werd gesticht in 1047 door de graaf van Namen, Albert II. Oorspronkelijk was het een collegiale kerk. In 1559 werd ze kathedraal, ter gelegenheid van de kroning van Filips II als koning van Spanje. Toen werd Namen ook een bisdom. De kathedraal werd verbouwd door M.-G. Pisoni en J.-B. Chermanne tussen 1751 en 1767. Tijdens de Franse Revolutie werd ze bedreigd met vernieling, maar werd gered doordat ze omgevomd werd tot 'tempel van de wet'.

Het gebouw in baksteen en kalksteen telt drie beuken met drie traveeën, een weinig uitspringend maar vrij breed transept, een koor met twee traveeën en een platte apsis met kapellen. De gevel, typisch voor de 18e eeuw, is volledig opgetrokken met kolenkalksteen in late barokstijl waar al sporen van neoclassicisme in verwerkt zitten.

Het klassieke interieur toont stucwerken, halfzuilen, monumentale pilasters, Korintische kapitelen en cherubijnen. Het schip heeft gewelven die versierd zijn met vergulde sterren en plantenmotieven. De zijbeuken hebben kleine koepels in stuc en de viering is bekroond met een grote koepel.

Het meubilair van de kathedraal past bij de rest van de decoratie maar komt grotendeels uit andere kerken uit de omgeving (zoals het barokke altaar van de Abdij van la Ramée in Jauchelette).

Geklasseerd op 15-01-1936.

Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië