L’ancien palais abbatial

Het was op initiatief van Pepijn II van Herstal en zijn echtgenote dat de abdij werd opgericht. Na een onrustige periode startte bisschop Walcaud de ontwikkeling van de cultus van Saint-Lambert en bevestigde de Luikse aanwezigheid in dit afgelegen gebied. Hij vestigde benedictijnermonniken in de abdij en vormde site om in een belangrijk religieus, commercieel, industrieel en administratief centrum. In de nasleep van de Franse Revolutie werden de monniken verdreven en de abdij werd verkocht. Deze uitzonderlijke site omvat de abdijkerk van Saints-Pierre-et-Paul en het abdijkwartier.

Het abdijkwartier, dat men vandaag het abdijpaleis noemt, behoort samen met de bijgebouwen aan de overheid en die heeft er onder meer een archiefdepot van gemaakt. Het gebouw werd in de eerste helft van de 18e eeuw opgetrokken in U-vorm. Het vertoont Franse invloeden, in die tijd een modetrend, maar ook een bewijs van trouw aan de kroon en de koning, een van de beschermheren van de abdij. Het gebouw omsluit zo een binnenplein dat is afgesloten met een hek, dat vandaag is vervangen door een modern exemplaar. De polychromie van dat laatste is een echo van het gebouw in geverfde baksteen, lokale natuursteen en marmer en vooral van het timpaan van het fronton dat de voorgevel domineert. Die polychromie vindt men ook terug in het interieur op het niveau van de plavuizen en oorspronkelijk ook op de gietijzeren leuning van de eretrap.

Geklasseerd op 22 -02-1938 en 04-07-1990

Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië