Het kasteel van Herbeumont

Herbeumont maakte tot in de 13e eeuw deel uit van een klein en van oorsprong Karolingisch territorium dat afhing van het graafschap Chiny. In 1268 werd Herbeumont een autonome heerlijkheid. Deze verandering bracht mee dat een burcht kon gebouwd worden in Herbeumont.

De burcht komt er op het uiteinde van een schistrots die de Semois en de nauwe doorgang van Frankrijk naar het noorden domineert. De burcht neemt de vorm aan van een trapezium, telt zes torens en een rechthoekige donjon die gericht is naar de ingang van de versterking. Het neerhof is omringd door een aarden wal, terwijl de burcht zelf beschermd wordt door een toegangsversterking, grachten en een halfmobiele brug.

Het is pas op het einde van de 14e eeuw dat de eerste transformaties plaatsvinden.De zuidelijke courtine wordt dikker gemaakt en krijgt een sluippoortje. In de overgang van de 15e naar de 16e eeuw wordt de burcht aangepast aan de artillerie et aan mijnen. Hij krijgt twee wooneenheden, waar men onder meer een monumentale haard vindt die versierd is met sculpturen. In de 17e eeuw krijgt de versterking er stallingen bij, ovens, een bakhuis, een waterput, zolders en hooizolders. Hij blijft bewoond tot 1656, het jaar waarin hij definitief verlaten wordt.

Geklasseerd op 24 -10-1938 en 07-08-1989

Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië