De vierkantshoeve van Wahenges

De witte vierkantshoeve van Wahenges ligt geïsoleerd in het landschap van het Brabantse plateau. Op deze vruchtbare gronden lag al een Gallo-Romeinse villa en in de 12e eeuw stond hier, volgens de archieven, een boerderij die afhing van de abdij van Averbode. Nadat ze vernield werden tijdens de oorlogen van de 17e eeuw, werden de gebouwen opnieuw opgetrokken tussen 1718 en 1784. Zij vormden een coherent geheel rond een centraal binnenplein. Deze bezorgdheid om coherentie slaat zowel op de functies als op de materialen: wit gekalkte constructies in baksteen en zandsteenhoudende kalksteen van Gobertange, onder een dak van leisteen.

Het grootste gebouw, in het zuiden, is een lange schuur die werd gebouwd in 1718. Een kleinere voorraadschuur uit 1769 verlengt haar in het oosten. De zuidwestelijke en noordwestelijke vleugels bevatten stallingen, gebouwd tussen 1718 en 1729 en in 1784. Een duiventoren domineert de toegangspoort met het jaartal 1724 en een woongebouw uit 1729 vervolledigt de vierkantsvorm. Het geheel kende verschillende aanpassingen en verbouwingen. In 1742 werd een kapel bijgebouwd, gewijd aan Saint Nicolas, aan de achterzijde van het gebouw, dat zelf in 1832-50 verlengd werd. In 1816 werd het interieur herbekeken en aangepast aan de toen heersende mode. Zo werd onder meer behangpapier gebruikt van de Franse fabrikant Züber. Nadat alle kerkelijke bezittingen geprivatiseerd werden in 1795, kwam de boerderij in privéhanden. Het is vandaag een van de mooiste voorbeelden van landelijke architectuur in Haspengouw.

Geklasseerd op 26-09-1994

Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië