Het orgel van Saint-Martinkerk

De Saint-Martinkerk werd op het einde van de 18e eeuw  gebouwd in baksteen en witte steen door architect Jean-François Wincqz. De kerk toont een geometrische gevel met in het midden een toren en een portaal met daarboven een cartouche met een ovalen oculus. Het brede kerkschip eindigt op een rechthoekig koor dat lijkt uit te kijken op een kleine terreinverhoging, begrensd door de muur van de begraafplaats naast de kerk. Het meubilair bestaat vooral uit een hoogaltaar dat afkomstig is van de abdij van la Ramée en een preekstoel uit het midden van de 18e eeuw.

Het als monument geklasseerde orgel, gebouwd in 1864, is het werk van orgelmaker Polycarpe-Florentin Cappuyns-Keulemans uit Mechelen. Het bevindt zich op een galerij rechtover het koor. In het begin van de 20e eeuw onderging het een eerste restauratie en in het begin van de jaren 1990 volgde een tweede. Het orgel kenmerkt zich door een later toegevoegde pijpengevel, die bestaat uit drie torens die de velden omkaderen.

Geklasseerd op 29/08/1990 (orgel)