L’église Saint-Quentin

De Saint-Quentinkerk is een romaans gebouw uit de overgangsperiode. Ze werd gebouwd rond 1200 en had als grondplan een kruisvorm. Vandaag resten van de oorspronkelijke kerk het schip, het transept, de vieringtoren, twee kapellen en het bovenste deel van het koor. In de 13e eeuw voegde men de gewelven van de apsis toe, de armen van het transept en de overige kapellen. In de 15e eeuw werd het onderste gedeelte van het koor herbouwd. Het kreeg een kooromgang en drie apsiskapellen. De meest ingrijpende restauratie was deze na de bombardementen van de Tweede Wereldoorlog. Zij liep ten einde in 1968.

De romaanse gevel, geflankeerd door twee hoektorentjes, telt drie niveaus bekroond met een driehoekige geveltop. Het eerste niveau heeft een neoromaans portaal, het tweede drie grote rondboogramen voor een triforium en het derde kleine romaanse venstertjes, afwisselend open en blind. Boven de viering verrijst een massieve toren, bekroond met een piramidevormige spits. De toren is geflankeerd door vier achthoekige hoektorentjes met een spits. Het schip telt drie niveaus en vijf traveeën. Hoe hoger men gaat, hoe groter de ramen zijn en hoe meer licht binnendringt in het gebouw. Het schip heeft een plat houten plafond.

Het uitspringende transept heeft twee traveeën en twee grote ramen met daarboven een grote oculus. De armen van het transept zijn gewelfd. Het koort telt één travee en zeven zijden. Het is gewelfd met witte steen en omringd met een kooromgang in late Doornikse gotiek, met grote ramen onder archivolten. De apsis heeft een gewelf met boogribben in Doornikse steen. Opmerkelijk zijn de polychrome gewelven van de axiale kapel die dateert uit de 15e eeuw. Zij illustreren de vier evangelisten in het gezelschap van engelen. Ook bezienswaardig is de marmeren afsluiting tussen het koor en de apsis. 

Geklasseerd op 15-09-1936