L’église Saint-Martin de Horrues

De Saint-Martinkerk is een romaans en gotisch gebouw, opgetrokken in de 12e en 13e eeuw in bleek zandsteenhoudend bouwmateriaal. In de 19e en 20e eeuw waren er verschillende restauraties en de laatste werd beëindigd in 1969.

De portaaltoren met vierkant grondplan is typisch voor de architectuur uit de periode dat men overging van romaanse naar gotische bouwstijl. De toren heeft weinig openingen. Enkele spitsboogarcades in het noorden en het zuiden werden gedicht. Het plafond van de gelijkvloerse verdieping werd in de 13e eeuw verbouwd tot gotisch gewelf. In de 18e eeuw, toen het orgel werd geplaatst, werd ook een traptoren bijgebouwd. Het romaanse schip dateert uit de tweede helft van de 12e eeuw. Het telt zes traveeën met rondboogarcades en vierkante zuilen. Het heeft een plafond in hout, een kopie van het origineel, maar het metselwerk is nog origineel. De zijbeuken werden herbouwd in de 19e eeuw, op basis van oude restanten, zoals de modillons van de kroonlijst. Het gotische koor met zijn platte apsis is lager dan het schip. Het telt drie traveeën en zowel de gootmuren als de kooromgang worden verlicht via drie gotische ramen.

In de tweede helft van de 16e eeuw werd in de zuidelijke zijbeuk een deur toegevoegd in de typische stijl van de late gotiek. Het portaal heeft een gedrukte boog en is omkaderd met een archivolt. Langs weerszijden werden de oude gescuplteerde leeuwen gereconstrueerd in de 20e eeuw. De kerk heeft een zadeldak van leisteen en een kroonlijst met stenen modillons. Sommige elementen van het meubilair verdienen de aandacht: de koorstoelen, de preekstoel, een retabel in witte Franse steen die de legende van Saint Hubert uitbeeldt, het orgel...

Geklasseerd op 24-12-1958