Sint-Salvatorkathedraal

De kathedraal is de oudste kerk van deze monumentale stad. Het oudste deel, met name het onderste deel van de toren, gaan terug tot de twaalfde eeuw. Toen werd er een romaanse kerk (1116-17) opgetrokken. Omstreeks 1250 werd de kerk in rode baksteen en in gotische stijl herbouwd. Nog een eeuw later werden andere delen toegevoegd. De neoromaanse toren is voltooid in fazen omstreeks 1844 en 1871. Dat alles geeft ons en kerk die honderd meter lang is en gezegend met een rijk interieur.

Het koorgestoelte draagt de wapenschilden van al de ridders van het Gulden Vlies (1478). De kerk bevat een aantal praalgraven, een fenomenaal doksaal, een koor met vijf straalkapellen, een reeks zijkapellen met elk hun heilige.

De eerste van de twee kleine kapellen is toegewijd aan de H. Godelieve van Gistel. In de kapel staat het neogotische reliekschrijn (1883-85) van de Zalige Karel de Goede, graaf van Vlaanderen, vermoord op 2 maart omwille van zijn zorg voor de armen en de vrede. In de middenbeuk staat een oud houten portret van Karel de Goede. Een kathedraal is de kerk van een bisschop. De bisschopszetel, de cathedra, is afkomstig van de kathedraal van Ieper, dat een bisdom was vanaf 1598 tot de afschaffing in de Franse tijd en in 1834 bij het bisdom Brugge werd gevoegd. De centrale H. Sacramentskapel werd omgevormd tot bid- en weekkapel, en nodigt uit tot een moment van gebed of bezinning.