De mijnsite van Bois-du-Luc

De mijnsite van Bois-du-Luc, die vanaf de 17de werd ontgonnen, ontwikkelt zich in de 19de eeuw.

Tussen 1838 en 1853 bouwt de directie naast de stad de wijk Les Carrés om haar arbeiders aan te trekken en te behouden.

Dit heus stedenbouwkundig complex ten dienste van de industrie, zoals de Grand-Hornu, zal uit 162 arbeiderswoningen bestaan.

Tal van dienstverleningen moeten er het welzijn van de arbeiders garanderen: kruidenierszaak, scholen, ziekenhuis, feestzaal enz.

Na de sluiting in 1973 staat een Getuigenismuseum in voor de opwaardering van de mijnsite en meer algemeen van de industriële nagedachtenis.Het herbergt in het centrum van zijn binnenplein het SAICOM (Sauvegarde des archives industrielles du bassin du Couchant de Mons), waar alle soorten industriële archieven worden bewaard.  

Architecturaal geheel geklasseerd (20/06/1996) en architecturaal geheel en site geklasseerd (22/08/2011)

Staat op de lijst met uitstekende erfgoed van Wallonië.

Werelderfgoedlijst van Unesco (2012)