SYMB 6716
In België is Mellery een voorloper van het symbolisme. Vanaf 1885 schildert hij intimistische werken waarin hij de objecten als het ware doordrenkt met het mysterie en de poëzie van een wereld van stilte. Tegelijkertijd voert hij nogal wat schilderijen en ontwerpen voor muurschilderingen uit in de gecodificeerde taal van de allegorische kunst. De allegorieën worden voorgesteld in klassieke stijl tegen een gouden achtergrond, zoals in de Byzantijnse traditie. Dit niet-weergeven van de ruimte, dat elke plaatsgebondenheid opheft, maakt de taferelen tijdloos.
Mellery schildert dit werk in de jaren 1890 en hij titelt het zelf in de linker benedenhoek. Hij is een van de zeldzame symbolisten van de Belgische school die een ruim gebruik maakt van het geschrift in zijn allegorische werken. We hebben hier te maken met het enige bekende stuk waarin Mellery voor de achtergrond tegelijkertijd goud en zilver gebruikt, zonder twijfel om de herfstsfeer beter tot haar recht te laten komen.
(naar Anne Goffart, in 'Museum voor Moderne Kunst. Een keuze', Brussel, KMSKB, 2001, p. 96-97)