La Cathédrale Saint-Paul

Onder het episcopaat van prins-bisschop Ebrachar werd aan het eind van de 10e eeuw de Sint-Pauluskerk opgericht. Na de verwoesting werd de kerk vanaf de 13e eeuw herbouwd in de gotische stijl. Aan het eind van de 14e eeuw werd bijna de hele kerk herbouwd, met uitzondering van de kloostergang, die pas in de 15e en 16e eeuw werd toegevoegd, en de toren. Die toren, waarvan de bouw aan het eind van de 14e eeuw begon, was bij het uitbreken van de Franse Revolutie in 1789 nog steeds niet voltooid. 

In 1803, toen van de kathedraal Notre-Dame-et-Saint-Lambert alleen nog maar een ruïne overbleef, werd de Sint-Pauluskerk verheven tot een kathedraal, in overeenstemming met het Concordaat van 1801. Kort na deze gebeurtenis werd ook de klokkentoren voltooid. De vorm doet denken aan de toren van de verwoeste kathedraal Notre-Dame-et-Saint-Lambert.  Het interieur van de kerk bevat enkele opmerkelijke kunstwerken, waaronder gebrandschilderde ramen uit de 16e eeuw en de schitterende liggende Christus van Jean Del Cour uit 1696.