De voormalige Carmel

In 1343 werd hier een klooster opgericht, gewijd aan de heilige Maria Magdalena van Bethanië, volgens de regel van de heilige Augustinus. Vanaf het begin was deze gemengde gemeenschap aan de zorg voor de zieken gewijd. In de loop van de tijd nam het in belang toe en om in zijn behoeften te voorzien verwierf het een groot aantal gebouwen voor agrarische doeleinden. De gemeenschap werd zeer succesvol. Het heeft echter veel te lijden gehad van de bezetting van zijn installaties door de talrijke oorlogstroepen die in de 17e eeuw door de streek trokken. Daarom moesten de kloostergebouwen en de bijgebouwen van de boerderij in 1715 worden herbouwd. De gebouwen werden tot een majestueus geheel herbouwd en verfraaid. Het renaissanceportaal, dat de hoofdingang vormde, is daar vandaag nog het bewijs van. Het klooster werd in 1783 door en keizer Jozef II opgeheven alle gebouwen werden verkocht. De kapel en het klooster werden in 1785 verwoest en het eigendom werd verbouwd tot boerderij. In het begin van de 20e eeuw moesten veel Franse religieuze gemeenschappen Frankrijk verlaten. Sommigen vonden een schuilplaats in België. Dit was het geval voor de kloosterzussen van Brest, die de boerderij konden terugkopen. Ter compensatie van de verdwijning van de kapel werd de oude schapenstal uit de 14e eeuw, die zich in de linkervleugel bevindt, tot een nieuwe kapel omgebouwd. In de loop van de 20e eeuw leidde het gebrek aan religieuze roepingen tot een geleidelijke afname van het aantal zusters, zodat de laatste Zusters Lens in 1956 verlieten. Met uitzondering van de kapel en de bijgebouwen werd het goed vervolgens te koop aangeboden en sindsdien wordt het voor landbouwdoeleinden en als woonhuis omgebouw. Van dit uitgestrekte complex is alleen de linkervleugel van het klooster nog toegankelijk voor het publiek. De Romaanse kapel van de Karmelieten, waarvan de zuilen van blauwe steen uit de 14e eeuw dateren, kan naast het oude portaal worden bewonderd. In 2015 werd in Orp-le-Grand een oude grafsteen gevonden, waarschijnlijk van het vroegere Carmel-kerkhof afkomstig. Het werd als tuintafel gebruikt. Het werd voor de Carmel gebouwen in september 2015 gevonden. Het is de grafsteen van twee nonnen van het klooster, Marie de Ville die in 1633 overleed en Anne de Ville, zuster van eerstgenoemde. Bij deze laatste is de overlijdensdatum niet gegraveerd, wat erop zou kunnen wijzen dat zij niet in het klooster is gestorven. Beide zusters kwamen oorspronkelijk uit Ville in Haspengouw. Zij behoorden tot de familie de Ville, wier patroniem de naam de Ville de Goyet na het bezit van de heerlijkheid Goyet vanaf 1697 kreeg. De steen is met twee zusters versierd, die bidden voor een kruisweg en de volgende inscriptie draagt:
"Hier rust toegewijde zuster Marie De Ville die overleed in het jaar 1633 op 20 10bre en op Anne De Ville haar zuster die overleed in het jaar 16 op
Bid God voor hun zielen. "