Rondleiding door Laon: 'De Butte de Laon: water van beneden naar boven'

De Porte de Soissons sloot een van de belangrijkste ingangen ten westen van de middeleeuwse stad. De poort werd gebouwd rond 1200 en blijft ondanks zijn verval een mooi voorbeeld van middeleeuwse militaire architectuur. Net eronder staat de "Toren van Pisa" van Laon, de Tour de Dame Eve, een hoek- en flankerende toren van de middeleeuwse omwalling. Een aardverschuiving van de basis als gevolg van de kleigrond geeft het zijn kenmerkende uiterlijk...

Dit essenhouten bouwwerk, versierd met een fronton en een leeuwenkop, is nu een utilitair bouwwerk, gelegen onder de Porte de Soissons en onlangs gerestaureerd. Het was al zichtbaar in de 18e eeuw... Tegenwoordig markeert het de toegang tot de Chemin des Creutes.

De zes belangrijkste hellingen die naar het plateau leidden, bestonden nog en konden alleen te voet worden gebruikt, waardoor de bovenstad lange tijd ontoegankelijk bleef.In de 18e eeuw werden er hellingen gebouwd die minder steil en breder waren: de helling van Semilly was de eerste van dit type, gebouwd in 1780.In 1874 werd deze weg omgedoopt tot “nationale weg nr. 2 van Parijs naar Maubeuge” en vandaag de dag is de bestrating nog steeds zichtbaar...

Dit kantoor dateert uit 1847 en was een van de kantoren waar de “octrois” werden geïnd, belastingen op goederen voor lokaal gebruik (drank, vee, brandhout, enz.). “Deze zeer omstreden belastingen, die door de koning aan de gemeenten werden gegeven, waren de belangrijkste bron van inkomsten voor de steden tot ze werden afgeschaft.bron van inkomsten voor de steden tot ze werden afgeschaft door het Vichy-regime in 1943.

In 1796 schonk de gemeente de heer Suin een deel van het fonteinpad in ruil voor de bouw van een openbare drinkbak. Het huidige uiterlijk dateert van 1911. Hij bestaat uit een drinkbak en een washuis met een afdak.

Deze begraafplaats werd door de Duitsers aangelegd in 1917, toen ze de hoofdstad van de Aisne bezetten. Ze bevat voornamelijk soldaten die sneuvelden in het operatiegebied Chemin des Dames in 1917 en 1918 (2.653 mannen liggen hier begraven). Er moet worden opgemerkt dat een stenen element van een eerdere militaire begraafplaats die tijdens de oorlog op het plateau van Saint-Vincent lag (in de bovenstad) hier is neergelegd en nu is verdwenen. De begraafplaats van Bousson is nu omringd door woningen in de nieuwe ontwikkelingszone ZAC Ile-de-France.

Gelegen op zanderige, vochtige, zelfs moerassige grond, was dit vanaf de 7e eeuw het “domein van de hoveniers en tuinders van Ardon”. Het waterpeil, dat ooit werd afgevoerd door bundels doornen, werd afgetapt door fonteinen, waarvan er nog twee bestaan. In 1960 werden op een vijftiental zeer versnipperde hectaren groenten geteeld zoals prei en kool (en de beroemde artisjok uit Laon!). De tuiniers, van wie sommigen hier al twaalf generaties lang (sinds 1680) werkten, bezaten kalkstenen boerderijen.

Dit is waarschijnlijk de oudste kloosterstichting in Laon (aan het einde van de 6e eeuw door koningin Brunehaut). Deze belangrijke stedelijke benedictijnenabdij werd verwoest na de Franse Revolutie. Het enige dat overblijft is het prachtige abdijpaleis dat in 1771 werd gebouwd tegen de kerk, waarvan nog enkele bogen te zien zijn, de middeleeuwse versterkte ommuring en de kelders van de abdij. De abdij is in haar lange geschiedenis drie keer afgebrand: in 882 tijdens een Normandische overval, in 1359 tijdens de Honderdjarige Oorlog en onlangs nog in juni 2008...

De naam komt waarschijnlijk van de vervorming van de oorspronkelijke term "het lot van de doden" (omdat het bij zonsondergang ligt, in het westen). Op deze heuvel stond een molen tot 1870, toen hij werd vervangen door dit militaire bouwwerk. Het werd gebruikt als optische observatiepost om via een heliostaat te communiceren met de vier omliggende forten Séré de Rivières (Bruyères, Montbérault, Laniscourt en Chavignon). Merk op dat als je naar de top van het fort klimt, je een ononderbroken uitzicht hebt over het zuiden en westen van de Laonnois, en het gebied rond het fort heeft kinderspeelplaatsen…

Deze fontein was eigendom van de Sint-Vincentiusabdij en werd tijdens de Franse Revolutie eigendom van de stad Laon.Hij wordt gevoed door twee afvoerkanalen: een aan de noordkant, 85 m lang en op maaiveldhoogte; de andere aan de zuidkant, 49 m lang en toegankelijk via een kleine gang na een ijzeren poort uit 1756. De afvoerkanalen werden voor het laatst gerestaureerd in 1826 en de buitenkant in 1996.  De naam houdt verband met het grote aantal molens dat in het begin van de 19e eeuw in dit deel van de stad stond (kijk voor bewijs naar het model van de reliëfkaart van de stad)...