Knooppuntwandeling: Sambreville ontdekken

In Velaine, vlakbij Sambreville, staat een vierkante menhir van ongeveer drie meter hoog. Deze steen wordt de "Draaiende Rots" genoemd, omdat hij volgens de legende de kracht heeft om te bewegen. Lang geleden was een boer in de buurt van Velaine zijn veld aan het maaien. Moe van de zon en zijn zware arbeid besloot hij uit te rusten in de schaduw van de menhir. Leunend tegen de steen viel hij in slaap. Kort daarna werd hij wakker en tot zijn grote verbazing lag de steen niet langer achter hem, maar vóór hem! Bang rende hij naar het dorp en riep dat de rots draaide. Er is echter een andere verklaring: sommigen beweren dat de rots ronddraait elke keer dat de klok middernacht slaat op de boerderij van Fayat, gelegen tussen Onoz en Saint-Martin.Niet ver van de menhir, op een hoogte van 95 meter, kunt u een neolithische slijpsteen bewonderen waarop onze voorouders hun gereedschap slijpten.Stephs mooie wandeling neemt u mee op ontdekkingstocht naar deze uitzonderlijke plekken!Meer informatie op de website van Sambreville.

Franse keuken

Op 4 augustus 1914 stak de Duitse cavalerie de Belgische grens over en richtte het 2e Leger haar pijlen op Frankrijk. Koning Albert I roept de hulp in van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Het Franse 5e Leger wil voorkomen dat de Duitsers de Samber oversteken. Op 21 en 22 augustus vond er in Basse-Sambre een treffen plaats tussen deze twee legers. Duizenden Franse soldaten sneuvelden op het slagveld, voornamelijk Bretons van het 48e Infanterieregiment van Guingamp, het 70e Infanterieregiment van Vitré en het 71e Infanterieregiment van Saint-Brieuc. Op 19 augustus 1934 werd de Franse nationale begraafplaats van Auvelais in zijn huidige vorm geopend. De graven worden in de vorm van een cromlech op de top van een heuvel in het kreupelhout geplaatst en er wordt een vuurtoren van Bretons graniet opgericht. Deze verschillende elementen herinneren de dappere Franse soldaten die in Basse-Sambre sneuvelden aan hun thuisland. Nu begrijpen we waarom de Franse begraafplaats door de inwoners van Auvelais de “Bretonse Vuurtoren” wordt genoemd. Een lichtstraal, een straal van vrijheid, kwam naar ons toe vanuit Bretagne, vanuit Frankrijk, en streek neer op de oevers van de Samber.E

Deze voormalige windmolen uit de tweede helft van de 18de eeuw werd in 1988 opgenomen in de lijst van historische monumenten. Als attractie, met een tentoonstellingsruimte waarin de geschiedenis van de molen geschetst wordt, maar ook een oriëntatietafel met foto's en informatie over de omgeving. Bovendien biedt het gebouw een superuitzicht over de regio.

In het midden van het Bois du Curé dat je doorkruist staat een vervallen buskruitfabriek die ‘La Poudrière’ heet. Vandaag blijven enkel nog een paar muren en de ingangspoort over. Voor de rest heeft de natuur deomgeving weer volledig ingepalmd.