Vrouwen & Erfgoed - Villa's in Spa

Net als in de bergen is het te bereiken via een smal laantje dat naar Balmoral leidt, door de beboste hellingen. Chalet Marguerite dankt zijn naam aan Jules Blaton, wiens vrouw Marguerite heette. Een stenen plaat in het metselwerk van de gevel herinnert hieraan. De villa heeft een groot overhangend dak en doet denken aan chalets in de bergen, met een rustieke maar pittoreske uitstraling dankzij de houten luiken voor de ramen, het terras, het kantachtige balkon en de overhangende kleine tuin met een prachtig uitzicht op de stad.

Vert Bois, een uitbreiding van Villa Fanny, is een mooie hoekvilla met uitzicht op de Promenade de Sept heures. Het werd gebouwd door een vrouw in 1850. De villa heeft een kleine tuin omsloten door een laag muurtje en poorten met kruisbloemetjes aan de uiteinden van de spijlen. Een hoekveranda, verlengd met een luifel, siert het huis, dat zijn originele interieur heeft behouden. Een tweede veranda, met een elegant gebogen dak, rust tegen de linkergevel en is onlangs gerestaureerd.De veranda, een kleine kamer op de begane grond, is volledig beglaasd, zodat je kunt genieten van het uitzicht op het park. Het is een geweldige manier om van de natuur te genieten in een stedelijke omgeving. De markies is een glazen luifel van ijzerwerk, ontworpen om de open ruimte voor een ingang te beschermen.

Deze gevel heeft een verbazingwekkend boogvenster. Dit is een overhangende structuur, meestal driezijdig, die een kleine kamer huisvest en vaak wordt bekroond door een balkon. Het schrijnwerk is hier opmerkelijk gebeeldhouwd. Het boogvenster rust op twee paar gelijk versierde consoles die doen denken aan gotische modillions. Dit ontwerp alleen al is het essentiële kenmerk van deze woning. De decoratie draagt sterk bij aan het belang van het gebouw.

Villa Emma werd gebouwd in 1855 en valt op door haar rijke Art Nouveau-decor, gecreëerd op initiatief van de moeder van de Luikse dichter Félix Bernard, Madame Bernard-Kepenne. Bewonder de toegangsdeur, de smeedijzeren armleuningen van de ramen, de rijkelijk versierde loggia in het midden van de gevel met zijn bloemmotieven, de geglazuurde keramische banden versierd met tulpen en de elegante veranda tegen de linker gevel. Bij de villa hoort ook een tuin, hier omheind met een hekwerk met spijlen die eindigen in pieken.

Villa Léa en haar tweelingvilla, Villa Pol, worden voorafgegaan door een kleine tuin en een binnenplaats omsloten door een poort. Ze zijn neoklassiek geïnspireerd en hebben een bepleisterde en beschilderde gevel met horizontale banden. Elegante trappen met smeedijzeren leuningen leiden naar de ingangen via een klein terras dat wordt beschermd door een aantrekkelijke luifel met gietijzeren boeiboorden.Een aantal andere villa's van Spadois zijn bijzonder interessant en verdienen een ereplaats. De interessantste zijn opgenomen in de Inventaire du Patrimoine Immobilier Culturel de Wallonie (IPIC). Wallonie (IPIC), maar nog geen enkele is officieel beschermd door de classificatie. Villa's dragen bij aan de charme en schoonheid van Spa en omgeving. Als beeld van een weelderig verleden verdienen dit soort gebouwen in verband met kuuroorden al onze aandacht.

Villa Germaine kijkt uit over de laan en is een imposant gebouw uit 1895. Het valt op door de vierkante toren met afgesneden hoeken en heeft de karakteristieke elementen van de Spadiaanse villa: balkons, een puntgevel met een overhangend gebint die zichtbaar is vanaf de weg en een overdekte houten buitengalerij. De tuin heeft een kunstmatige grot en gevormde cementen keien.Het overhangende gebint is een vakwerkspant dat in een driehoek is geassembleerd om de hellingen van het dak boven een puntgevel te ondersteunen. Het hout waaruit het gebint is opgebouwd, is vaak versierd met bladmotieven.

Deze vijf halfvrijstaande huizen, vroeger bekend als Les Quintuplées, grenzen aan de laan en zijn oorspronkelijk vernoemd naar vrouwen. Villa Gabrielle (nr. 12), villa Juanita (nr. 14), villa Jenny (nr. 16), villa Nelly (nr. 18) en villa Colomba (nr. 20). Ze kregen later een andere naam.Deze 5 villa's vormen een groep waarvan de algemene symmetrische compositie is gecentreerd rond het centrale gebouw (nr. 16). Hogerop heeft het een opmerkelijke decoratie bestaande uit een rond hoofd in een groot medaillon, bloemmotieven en draperieën. Een klein driehoekig fronton bekroont de gevel. Aan weerszijden van dit huis hebben de twee aangrenzende gebouwen elk een opmerkelijk balkon met metalen leuningen en consoles en metalen lateien, onderbroken door schijven en bekroond met maskers en gebladerte. De twee kopwoningen hebben een grote dakkapel overdekt door een hoog dak. Deze categorie van twee-onder-één-kapwoningen verschilt van villa's door het feit dat ze gebouwd zijn op een smal perceel, terwijl ze toch de architecturale woordenschat gebruiken die geassocieerd wordt met villa's.

Deze vijf halfvrijstaande huizen, vroeger bekend als Les Quintuplées, grenzen aan de laan en zijn oorspronkelijk vernoemd naar vrouwen. Villa Gabrielle (nr. 12), villa Juanita (nr. 14), villa Jenny (nr. 16), villa Nelly (nr. 18) en villa Colomba (nr. 20). Ze kregen later een andere naam.Deze 5 villa's vormen een groep waarvan de algemene symmetrische compositie is gecentreerd rond het centrale gebouw (nr. 16). Hogerop heeft het een opmerkelijke decoratie bestaande uit een rond hoofd in een groot medaillon, bloemmotieven en draperieën. Een klein driehoekig fronton bekroont de gevel. Aan weerszijden van dit huis hebben de twee aangrenzende gebouwen elk een opmerkelijk balkon met metalen leuningen en consoles en metalen lateien, onderbroken door schijven en bekroond met maskers en gebladerte. De twee kopwoningen hebben een grote dakkapel overdekt door een hoog dak. Deze categorie van twee-onder-één-kapwoningen verschilt van villa's door het feit dat ze gebouwd zijn op een smal perceel, terwijl ze toch de architecturale woordenschat gebruiken die geassocieerd wordt met villa's.

Villa Sophia is gebouwd in 1907 en ligt in een tuin die wordt omsloten door poorten met de beginletter S. Een deel van het zandstenen metselwerk is bedekt met geschilderd pleisterwerk dat pan-de-bois simuleert, wat doet denken aan gebouwen in Anglo-Normandische stijl. De villa is typerend voor de "villégiature" stijl, met zijn houten portiek die de ingang beschermt, zijn drie schuine boogramen en zijn balkons met houten leuningen waardoor je van de tuin kunt genieten

Zoals alle villa's in deze laan wordt Villa Cécile omringd door een grote tuin met hagen. Gebouwd aan het begin van de 20e eeuw, is het voornamelijk gebouwd van zandstenen puin, met een houten betimmerde bovenverdieping. De ingangen worden voorafgegaan door trappen die beschut worden door houten portieken. Het portiek van de hoofdingang wordt bekroond door een klein houten balkon.De tuin neemt nog steeds een belangrijke plaats in rond de villa. Omringd door hekken of hagen, is hij ontworpen om de villa in de kijker te zetten en hem tegelijkertijd te beschermen tegen de buitenwereld. Bomen en struiken van lokale soorten zorgen voor schaduw in de zomer, terwijl paden en lanen leiden naar bloemperken en soms een vijver.

Deze villa werd gebouwd in 1903 en ligt in een tuin die wordt omheind door heggen, poorten en een houten poort. Het huis is gebouwd van zandstenen puin, waarvan sommige gevels zijn bedekt met pleisterwerk dat vakwerk imiteert. Het werd ook Villa Alcyon genoemd, naar een vogel uit de Griekse mythologie, een teken van geluk.De strenge neoklassieke indeling wordt nu zelden gebruikt als maatstaf voor de bouw van villa's in de laan. Complexe en meer onregelmatige volumes diversifiëren de gevels, die de functies van de binnenkamers naar buiten brengen.

Deze opmerkelijke villa uit het begin van de 20e eeuw, omringd door een grote tuin, werd "Ma Jacquy" genoemd naar de dochter van de eigenaar, een industrieel uit Luik, de heer Deitz, burgemeester van Spa in 1933. Hij noemde de naburige boerderij aan de achterkant van het pand "La Francinette", naar zijn tweede dochter. Het gebouw heeft alle karakteristieke kenmerken van de Anglo-Amerikaans geïnspireerde villa's van Spa. Spadoise villa's met Anglo-Normandische inspiratie: onregelmatige plattegrond met veel tegenslagen, zandstenen metselwerk, vakwerk, portieken, houten luifels en balkons, overhangende daken met dakkapellen en kruisbloempjes. Het terras is versierd met een opmerkelijke Art Deco stijl met een geglazuurde keramische balustrade, bekkens en een fontein versierd met gestileerde maskers en kikkers. Dit element werd op de monumentenlijst geplaatst bij decreet van 04.03.1986 vanwege de historische en artistieke waarde.

Villa Lilia, gebouwd in de stijl van een vakantieresort, is gemaakt van zandstenen puin met banden van gele baksteen. De ramen zijn omlijst met rode baksteen. Het overhangende dak rust op grote houten consoles en heeft overhangende spanten versierd met decoratieve houten motieven.De brede dakoverstekken zijn ontworpen om de muren te beschermen tegen de regen, maar ook tegen de zon in de zomer. Ze worden ondersteund door houten consoles of staanders, vaak fijn bewerkt. Nokfinnen, windwijzers en hoge schoorstenen verlevendigen en versieren vaak de daken die zo kenmerkend zijn voor de villa's van Spadois. Eiken, groene beuken, paarse beuken, lindebomen, kastanjebomen, haagbeuken en dennen sieren de eigendommen en de uitgestrekte tuinen, waardoor een prachtige band van continuïteit met de gebouwen ontstaat. 

Deze aantrekkelijke, welgestelde villa, gebouwd in 1882, heeft een hoektorentje met vierkante plattegrond en metselwerk met afwisselend gekleurde bakstenen om de deur- en raamomlijstingen en de kozijnen te benadrukken. De ingang wordt beschermd door een portiek met gietijzeren zuilen met daarboven een lang terras met een smeedijzeren balustrade. Terrassen en balkons laten je ten volle genieten van de tuin. Dit is typisch voor kuurvilla's, gelegen in een weelderige groene omgeving. in een groene omgeving.In de belangrijke kronieken over hygiëne die vanaf het einde van de 19e eeuw in architectuurtijdschriften verschenen, werden de verdiensten van het kuuroord geprezen. eeuw de deugden van het bouwen op het platteland. De noodzaak om huizen op het platteland te bouwen was een terugkerend thema. Welgestelde stedelingen wilden ontspannen in de frisse lucht, ver weg van industriële dampen, genieten van een groene omgeving en dan sporten. Spa is de ideale plek.

Deze villa werd in 1982 bewoond door de eerste vrouwelijke schepen van de stad Spa, Colette Séquaris.Het staat bekend als de Villa de l'Amblève en heeft een vierkante toren en veel kenmerken van de Anglo-Normandische villa's in Spa. Het geschilderde vakwerk en het houten balkon verwijzen naar deze stijl.De Anglo-Normandische stijl was erg populair in Spa vanaf het einde van de 19e eeuw. De Normandische badplaats Deauville was een inspiratiebron voor veel architecten en toekomstige eigenaars van villa's in Spa.

Villa Madona ligt in een glooiende tuin die zijn oorspronkelijke indeling heeft behouden en is geïnspireerd op chalets in de bergen. Het werd gebouwd tussen 1880 en 1882 en staat nu bekend als Clair Bois. Een houten portiek wordt bekroond door een breed terras, een overhangend dak dat rust op houten consoles, waarvan sommige zijn versierd met decoratieve motieven.

Villa Alexandra ligt verscholen in een tuin en is een villa in modernistische stijl uit 1939. De bijna kubusvormige massa wordt verlevendigd door nissen en drie schuine erkers, waarvan die aan de straatkant is bedekt met witte bepleistering. Gelukkig is het originele schrijnwerk, met zijn fijne horizontale lijnen, bewaard gebleven. Aan het begin van de 20e eeuw bereikten de villa's van Spad het hoogtepunt van hun bouwperiode. De bouw kwam tot stilstand met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, maar kwam weer op gang tijdens het interbellum, met een aantal modernistische gebouwen. Daarna het vakantiefenomeen geleidelijk aan af, omdat mensen steeds meer geïnteresseerd raakten in reizen naar verre oorden.Villa Alexandra ligt achter in een tuin en is een villa in modernistische stijl uit 1939. De bijna kubusvormige massa wordt verlevendigd door nissen en drie schuine gevels, waarvan die aan de straatkant is bedekt met witte bepleistering. Gelukkig is het originele schrijnwerk, met zijn fijne horizontale lijnen, bewaard gebleven. Aan het begin van de 20e eeuw bereikten de villa's van Spad het hoogtepunt van hun bouwperiode. De bouw kwam tot stilstand met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, maar kwam weer op gang tijdens het interbellum, met een aantal modernistische gebouwen. Daarna Het vakantiefenomeen verdween geleidelijk en werd vervangen door een rage van steeds rijkere langeafstandsreizen.

Deze opmerkelijke villa, midden in een grote tuin, werd in 1889 gebouwd naar plannen van architect Charles Soubre voor Georges Frère-Orban, zoals blijkt uit de ankers die de initialen F en O vormen op een van de hoge schoorstenen. De Anglo-Normandische cottage is op de eerste verdieping gedeeltelijk bekleed met geschilderd vakwerk. De voorgevormde houten kruisvensters zijn versierd met grijnzende koppen onder de bovendorpels. De hoge, overhangende daken hebben uitzonderlijk gesneden houten dakranden en rusten op consoles die ook versierd zijn met maskers. Het houtwerk, dat natuurlijk aanwezig is in de kozijnen, boeiboorden en balustrades, is altijd geschilderd in vrij felle kleuren. Dit geeft de gevels een levendigheid en kleurvariatie die tegenwoordig dreigt te verdwijnen.Vakwerk, een eeuwenoude traditie, maar vooral vakwerk, is vooral populair op de gevels van villa's in kuuroorden vanwege het decoratieve effect. Huizen met houtskeletbouw bestaan uit een reeks structurele houtsoorten die in één vlak zijn samengevoegd. De vulling tussen deze houten elementen is traditioneel gemaakt van leem of bakstenen. Vals vakwerk, erg populair vanaf het einde van de 19e eeuw, geeft een uiterlijk dat lijkt op dat van houten lambrisering.Het lijkt op vakwerk, maar is in feite een cementpleister die op het metselwerk is geschilderd op het metselwerk.

De Villa Madeleine ligt achter de weg en werd tussen 1890 en 1900 gebouwd in een stijl die is geïnspireerd op kleine kastelen. De ingang wordt beschermd door een portiek van slanke, beschilderde metalen zuilen, met daarboven een lang balkon dat wordt beschermd door een gietijzeren reling. Boven de ingang staat een kleine vierkante toren. De villa wordt omringd door een grote tuin met hagen.

De Villa Marie-Henriette is een woning bedekt met beschilderd pleisterwerk. Het heeft een achthoekig hoektorentje met daarop een paviljoendak. Een plaat in het metselwerk onder de kroonlijst draagt nog steeds de naam van de villa. Een beschilderd houten portiek beschermt de ingang. De toren is een veelvoorkomend kenmerk van villa's uit de 19e en 20e eeuw. Zijn rol is voornamelijk decoratief, maar symboliseert tegelijkertijd de macht die hij vertegenwoordigt. Het symboliseert de macht die het in het verleden vertegenwoordigde.