Circuit-Découverte Bernières-sur-mer

De kerk van de Geboorte van Onze-Lieve-Vrouw van Bernières sur Mer werd gebouwd op een terrein dat werd gekocht door bisschop Odon, halfbroer van Willem de Veroveraar, die het in 1066 schonk aan het kapittel van Bayeux. Het Romaanse schip, 1130-1140 en eind 12e eeuw, is eigentijds en staat dicht bij de grote Normandische abdijen. In de 13e eeuw werden een hoog gotisch koor en een achtzijdige stenen spits met een hoogte van 67 meter toegevoegd. In de 17e eeuw kreeg het een opmerkelijk stenen altaarstuk met krachtige gedraaide zuilen, bekroond met grote polychrome engelenbeelden, een van de meest monumentale in Calvados. Geclassificeerd als historisch monument in 1840. De hele zomer en tijdens de Europese Erfgoeddagen worden rondleidingen in de kerk aangeboden door de vereniging Bernières Optique Nouvelle.

Dit Signaalmonument, het eerste van tien gedenktekens aan de Kanaalkust, is gewijd aan de heldenmoed van de geallieerden die Europa hebben bevrijd. De eerste steen voor het monument werd gelegd op 6 juni 1949. In de steen is een omhulsel verzegeld dat een tekst bevat waarin de gebeurtenis wordt verteld. Het monument werd officieel ingehuldigd op 19 november 1950. Deze monumenten werden deels gefinancierd door de verkoop van wrakken van geallieerde schepen.

Er is één huis in Bernières sur mer dat gewoon deel uitmaakt van ons collectieve geheugen, een grote villa gebouwd bij de ingang van het strand. Het is nauw verbonden met de landingen van D-Day en is het ware symbool ervan. Bezoek alleen op afspraak. Deze villa, geheel in de stijl van de neonormandische kustarchitectuur, met rieten dak en imitatie vakwerk, werd in 1928 gebouwd aan de kust, op de zeer recente golfbreker bij de ingang van het strand voor Léon Enault, directeur van de warenhuizen Louvre, toen het Hôtel Crillon, Place de la Concorde en het Hôtel Terminus, Gare Saint-Lazare in Parijs. 6 juni, D-Day Om 7u15 landde de Queen's Own Riffle of Canada voor Bernières met als opdracht de kazemat bij La Cassine te verkleinen. Tegen 8u05 waren de mannen aan land. De toestand van de zee verhinderde de landing van artillerie en zware uitrusting en ze leden zware verliezen. Meer dan honderd doden en gewonden. Desondanks legden ze de kazemat van Cassine het zwijgen op, namen L'Étrille en Les Goélands in en gebruikten granaten om verschillende Duitse soldaten te verdrijven die zich in de kelders hadden verschanst. Deze werden onmiddellijk gevangen genomen op de zuidelijke binnenplaats en kort daarna naar het strand gebracht waar de overlevenden van de Queen's Own, samen met mannen van het regiment de la Chaudière, de Duitse gevangenen bijeenbrachten. Het huis werd vervolgens bezet door de Britse admiraal Cooper, die het tot september 1944 als zijn hoofdkwartier gebruikte, met de zware taak om alle bevoorradingsoperaties te coördineren voor de geallieerde troepen die landinwaarts oprukten. Elke dag arriveerde er een noria van platbodemschepen uit Engeland die hun lading op het strand van Bernières losten en bij het volgende tij weer vertrokken. Zo ging L'Etrille et les Goélands, zeker het eerste bevrijde huis op Franse bodem, de geschiedenis in. Het staat op veel foto's en filmbeelden die op D-Day zijn gemaakt door zowel Canadese als Britse oorlogscorrespondenten, die in de vroege uren van de bevrijding werden uitgezonden - het staat zelfs op een Canadese postzegel die op 7 november 1994 werd uitgegeven! Sindsdien is het uitgegroeid tot het ware symbool van de D-Day Landings voor de inwoners van Bern en onze Canadese en Britse vrienden. En elk jaar stelt de familie Hoffer de Étrille voor hen open. Er zijn veel vriendschappen gesmeed met de veteranen en hun families, die dit beroemde huis zien als het huis van Canada. Vandaag de dag wordt de linkerkant van het huis beheerd door de vereniging "Maison des Canadiens", die het hele jaar door gratis rondleidingen aanbiedt en reserveringen per e-mail maakt. De rechterkant van het huis wordt beheerd door het stadhuis, waar tentoonstellingen worden gehouden.

Inukshuk betekent "menselijke vorm" in de taal van de Inuit. Het is een stapel stenen die door de Inuit in het noorden van Canada en de Arctische regio wordt gebouwd om de plaats van belangrijke gebeurtenissen te markeren. Het werd opgericht ter nagedachtenis aan de Canadese soldaten die sneuvelden tijdens de landingen op D-Day. Het werd ingehuldigd tijdens de ceremonies ter gelegenheid van de 60e verjaardag van D-Day en vertegenwoordigt de link tussen het tijdelijke en het spirituele.