Spa! Balmoral - een villawijk die traditie en innovatie combineert

De Rue du Jeu de Paume leidt de wandelaar naar Balmoral en biedt een panoramisch uitzicht op het kuuroord. Het bovenste deel van de weg loopt langs verschillende grote eigendommen. Ter hoogte van een kruis uit 1911, genaamd het "Kruis van de Oude Weg van Verviers", is links tussen de bomen het silhouet van de villa Cross-Ways te zien. Rechts strekt zich het park van de villa "La Roche-au-Bois" uit. Rechts, boven de rue du Jeu de Paume, ligt de villa La Roche-au-Bois in een groot park dat in 1928 is ontworpen door de landschapsarchitect Joseph Hensgens. Dit park is opgenomen in de Inventaris van Parken en Tuinen van Wallonië. Tegenwoordig wordt het gekenmerkt door grote bomen (beuken) en prachtige rododendronperken. Joseph Hensgens is ook de ontwerper van de opmerkelijke tuin van het landhuis Lébioles in Creppe. Komende vanaf de rue du Jeu de Paume ontdekt de wandelaar eerst de bijgebouwen van de villa. Langs de weg is de voormalige conciërgewoning omgebouwd tot dokterspraktijk. Het gebouw heeft een kleine buitengalerij afgesloten door een houtenafgesloten door een houten balustrade. Een serre completeert de gebouwen. De villa werd ontworpen voor Emile Digneffe, burgemeester van Luik van 1921 tot 1937, door de Vervierse architect Albert Charles Duesberg, in een stijl van klassieke inspiratie gecombineerd met die van de Engelse particuliere architectuur. Het heeft een vloer van zandsteen en kalksteenpuin met daarop een verdieping in het grote leien dak met dakkapel. In de voorgevel zijn drie centrale traveeën licht overstekend en worden bekroond door eenbekroond door een driehoekig fronton. De ingang wordt gemarkeerd door een portiek ondersteund door twee Toscaanse zuilen.De term VILLA, gekoppeld aan de context van de thermale steden, duidt een elegant huis aan, gelegen in de buurt van de stad en omgeven door eendicht bij de stad en omgeven door groen. De villa's onderscheiden zich door hun stijl, waarbij ornamentele elementen uit verschillende plaatsen en perioden worden geleend, waarbij traditie en moderniteit, decoratie en functionalisme worden vermengd.

On the left, located in a large park also listed in the Inventory of Parks and Gardens of Wallonia, the Cross-Ways villa, in the English cottage style, was built in 1929. It has It has retained its many original metal frames. At the rear, a terrace opens onto the park, which is decorated with beautiful local trees and works by contemporary artists. To the north-west of the To the north-west of the villa, the outbuildings housing a caretaker's lodge and refurbished former stables are built in Anglo-Norman style.In the design of the villas, the architects were inspired by foreign, English cottage but also from regional architecture. One of the major influences is the Norman style One of the major influences was the Norman style, which was considered to be in better taste at that time. It is particularly appreciated in Spa. The Norman resort of Deauville was a source of inspiration for many architects and villa owners. The adoption of the Norman style was often limited to the addition of pan de bois, but above all of faux pan de bois, composed of a decorative plaster of painted cement imitating half-timbering.The use of high-strength steel has made it possible to create frames with very thin profiles, which give them a high aesthetic quality and guarantee maximum light. This type of metal joinery was particularly appreciated in the modernist architecture of the early 20th century.

Deze villa, met decoratief vakwerk en boogramen, heeft een grote opening naar het landschap dankzij een hedendaagse uitbreiding die goed geïntegreerd is in de stijl van het gebouw. De oprijlaan naar de ingang wordt gemarkeerd door twee prachtige lindebomen en twee kastanjebomen, symmetrisch geplant. Een derde lindeboom accentueert de noordwestelijke hoek van het achterterras.Bij Frahinfaz wordt het pad in het noordoosten begrensd door een beschermd onbebouwd gebied, een Natura 2000-zone. Het loopt langs enkele weilanden en definieert een open landschap vlak voor het bos van Staneux, dat niettemin wordt verrijkt door de aanwezigheid van enkele geïsoleerde bomen.

Het U-vormige hoofdgebouw van de voormalige boerderij Frahinfaz is langs de weg gebouwd. Het bestaat uit een centraal voorgebouw onder een driehoekige gevel die de ingang markeert. De begane grond is opgetrokken uit zandsteenpuin en een bepleistering die pan de bois imiteert, siert de gevel op de bovenverdieping. Een mooie driekoppige es staat op de noordoostelijke hoek van het pand.De voormalige boerderij Frahinfaz werd ontworpen door William Hansen (1848-1936), een bekende architect in Spa. Hij was verantwoordelijk voor de Galerie Léopold II, gebouwd in het Parc de Sept Heures in 1878-1880. Hij ontwierp ook de rotunda van de bron van Tonnelet en het naburige restaurant.

Als we de weg vervolgen, zien we rechts de achterkant van de villa LE VAL VERT, waarvan de imposante voorgevel is versierd met een puntgevel met een faux pan de bois die het lange schuine leien dak onderbreekt. Vervolgens ontdekken we een opmerkelijke groep gebouwen: de villa LES SORBIERS.Residentie van prinses Clémentine in 1912, dit complex van hoge architectonische kwaliteit valt op door de volumes van het hoofdgebouw met overhangende daken, het ronde hoektorentje en de rode en witte faux pan de bois decoraties. In het metselwerk van de toren bevindt zich een plaat met de initialen van de opdrachtgever, J. Gihoul, en de datum 1895. De architect Auguste Charles Vivroux ondertekende de plannen. Twee prachtige paarse beuken markeren de zuidoostelijke hoek van het terrein. Rechts daarvan wordt de toegang tot een pad gemarkeerd door twee wielkastelen en twee rijen vroeger gesnoeide haagbeuken. Een koetshuis en stallen, uitgebreid met een conciërgewoning, grenzen eveneens aan de geplaveide binnenplaats. Ten zuiden van het hoofdgebouw strekt zich een door meidoornhagen omgeven en met topiaries versierde lusthof uit. Aan de achterzijde strekt zich een boomgaard uit.De familie Vivroux is een beroemde lijn van beeldhouwers en architecten die zeer bekend waren in de in de Luikse regio vanaf het begin van de 18e eeuw. Ze werden beroemd in de in de streek van Verviers vanaf 1820. Ontwerper van het eerste project van SPA-EXTENSION, Auguste-Charles Vivroux (1859-1920) tekende de plannen van verschillende villa's in Sparta en de eerste bouwfase van het Balmoral Hotel. Zijn zoon, Charles (1890-1985) was ook architect, ontwierp een villa aan de Avenue Albert I.Neem de Prinses Clémentine promenade rechts naar de Avenue Albert Ier. Dit deel van de promenade loopt langs de noordkant van een loofbos voornamelijk bestaande uit beukenbossen en een een vochtige weide in het zuiden. Deze laatste is van het pad gescheiden door een rij eiken en eiken en beuken.

Op de hoek staat een prachtige Anglo-Normandische villa, onlangs gerestaureerd, gebouwd in het begin van de jaren 1930. Het zandstenen metselwerk op de eerste verdiepingen en de karakteristieke kunsthouten lambrisering onder het dak zijn nog aanwezig. decoratie onder het dak. Alle oorspronkelijke ramen zijn bewaard gebleven. Sommige hebben kleine metalen roosters, andere hebben schuiframen. De tuin is zeer verzorgd, met veel hoge bomen en een prachtige driekoppige groene beuk aan de achterzijde.Restauratiewerkzaamheden beginnen altijd met het observeren van het gebouw en zijn directe omgeving. Vervolgens worden de bouwkundige details zorgvuldig gelezen. Deze aanpak maakt het mogelijk de bijzondere kenmerken van elk bouwwerk te herstellen en een zekere creativiteit te stimuleren die onontbeerlijk is voor de aanpassing aan nieuwe comfortnormen. Zo is het heel vaak mogelijk om oude ramen te behouden door ze aan te passen om de waterdichtheid ervan te verbeteren: plaatsing van een flexibele afdichting na het groeven van de vleugel, plaatsing van overbeglazing, plaatsing van een dubbel binnenraam, vervanging van enkele beglazing door dunne thermisch efficiënte beglazing of plaatsing van dubbele beglazing. Gevoelig werk voor een kwaliteitsrestauratie

Sla rechtsaf de Avenue Albert I in.Deze villa werd in 1917 gebouwd in een prachtige tuin die de hoek van de straat volgt. Het heeft een onregelmatige plattegrond en bestaat uit volumes van verschillende hoogtes in zandsteenpuin. Sommige delen van de bovenverdiepingen zijn bedekt met geschilderd en gepleisterd vakwerk. De gevels worden verlevendigd door karakteristieke elementen van de villégiatuur: loggia's en portieken met daarop houten balkons. De oude ramen, waarvan sommige beschermd worden door luiken, zijn bewaard gebleven. Paarse beuken, esdoorns, rododendrons en dennen sieren deze delicate tuin.Het houtwerk (kozijnen, buitenluiken, boeiboorden, balkonhekken) is altijd in vrij felle kleuren geschilderd. Dit geeft de gevels een levendige uitstraling en een diversiteit aan kleuren die elke villa karakteriseren, terwijl de elke villa, terwijl de algemene homogeniteit gewaarborgd blijft.

Dit is het enige overblijfsel van een van de eerste villa's die kort na 1908 in de SPA-EXTENSION werd gebouwd door de architect Henri Vaes. Het is een klein, karakteristiek gebouw uit die tijd, met luiken voor de ramen en een decoratie van kunsthout. De villa werd afgebroken om plaats te maken voor appartementsgebouwen.

De architect Charles Vivroux (1890-1985), zoon van Auguste-Charles, bouwde deze villa in 1927 voor dokter Dubois-Trépagne. Een grote loggia verpersoonlijkt de gevel aan de straatkant. De rechterzijde, iets terugliggend, is versierd met valse lambrisering. In het verleden werd deze uitgebreid met een overdekt terras. De tuin heeft mooie pijnbomen aan de achterkant van het huis.

De imposante villa "Le Val Vert" werd tussen 1936 en 1939 gebouwd naar de plannen van architect Marcel Paes. Het ligt in een groot park en bestaat uit drie gelede vleugels met een spitsboog. Tussen de eerste twee vleugels bevindt zich een rond torentje met een kegelvormig dak en een portiek onder een duiventil verbindt de tweede met de derde. Deze woning stond vroeger bekend als "Dovecote". Alle kenmerken van de villa's in Anglo-Normandische stijl zijn hier terug te vinden: vakwerk, boogramen, hoge schuine daken met grote dakkapellen. Veel volwassen bomen, eiken, groene beuken, paarse beuken, lindebomen, grote dennen en prachtige rododendron en prachtige rododendronperken sieren het park.Marcel Paes, de architect van Spa die in 1921 samen met Marcel Hansen de reconstructie van het casino uitvoerde, is ook de bouwmeester van de kerk van Nivezé, die hij in 1934-1935 bouwde. Hij wijzigt het plan van SPA-EXTENSION in 1935 en is ook de auteur van het project van verschillende villa's aan de Avenue de la Corniche.Aan het einde van de Avenue Albert I, linksaf de Avenue Léopold II in.De tuinen hebben hun "cottage" sfeer behouden, met grote grasvelden, sierstruiken, groepjes struiken en bomen die in de loop der tijd opmerkelijke standbomen zijn geworden.

Deze klassiek geïnspireerde villa, gebouwd in 1925, werd in 1940 verbouwd volgens de plannen van de Vervierse architect Albert-Charles Duesberg. De hoofdingang wordt voorafgegaan door een portiek op Toscaanse zuilen, toegevoegd tijdens de werken van 1940. Links staat een bijgebouw in dezelfde stijl als de villa, waarin waarschijnlijk ooit de conciërgewoning was ondergebracht. Van de oorspronkelijke tuinaanleg, eveneens door A.C. Duesberg ontworpen, resteert alleen nog een vakwerk op het zuidelijke terras. In 1995 werd het gehele pand opnieuw ingericht en het reliëf gewijzigd.Albert-Charles Duesberg (1877 - 1951), een architect uit Verviers die zowel traditionalist als modernist was, maakte plannen voor villa's waarvoor hij de tuinen in detail ontwierp. Tot 1914 werd zijn stijl gekenmerkt door eclecticisme en classicisme, beïnvloed door de Engelse cottage-stijl.Ga verder. Voor de rotonde ligt links het Balmoral Hotel.

Het Balmoral Hotel (nu Radisson Balmoral) werd oorspronkelijk in 1906 ontworpen als een grote villa door de architect Auguste-Charles Vivroux en is een op Anglo-Normandisch geïnspireerde constructie die het resultaat is van verschillende opeenvolgende uitbreidingen. De eerste, uit 1913, werden toevertrouwd aan dezelfde ontwerper. Tegenwoordig is het gebouw een langwerpige structuur met drie puntgevels van verschillende hoogte, waarvan de bovenste verdiepingen gedeeltelijk bedekt zijn met pleisterwerk dat vakwerk imiteert. Talrijke geschilderde houten balkons verlevendigen deze gevels. Sla rechtsaf naar de Avenue de la Corniche.

Deze woning in landelijke stijl werd volledig herbouwd met materialen van een oude Ardense boerderij. De herinrichting, in de jaren 1930, is te danken aan de architect Marcel Paes.

Iets onder de laan ligt "LE SOYEUREUX", een villa gebouwd in 1910-1911 volgens de plannen van de Brusselse architect Georges Hobé. Het metselwerk bestaat hier volledig uit zandsteenpuin aan de straatkant. De inspringende ingang wordt beschermd door een portiek bestaande uit twee bogen die rusten op een gezwollen zuil. Rechts wordt een groot rondboogvenster afgesloten door houten meerruits ramen. Vanaf de achtergevel kan men dankzij balkons genieten van het uitzicht op Spa.Georges Hobé (1854-1936) was vanaf 1918 betrokken bij de planning van kuststeden (hij was gemeentearchitect van De Panne) en bouwde talrijke villa's in heel België. Zijn architectuur is sober, maar wordt gekenmerkt door oog voor detail, en hij is een groot voorstander van het gebruik van lokale materialen. Aan de Belgische kust werden op het einde van de 19e eeuw in vele badplaatsen maatschappijen opgericht voor de verkaveling en verkoop van grond. In deze prestigieuze woonwijken zijn het de schaal en de typologie van de gebouwen die het nagestreefde coherente ensemble bepalen. Georges Hobé ontwierp drie villa's in Balmoral, evenals het voormalige tramstation aan de overkant, tegenover het Balmoral Hotel. Dit laatste werd in 1909 ontworpen, evenals de drie abri's langs de weg naar Balmoral.

Dit is de tweede villa van de Brusselse architect Georges Hobé in Balmoral, gebouwd in 1910. De achtergevel, die uitkijkt op de vallei, geeft uit op twee grote loggia's boven elkaar, omzoomd door houten balustrades en De achtergevel, die uitkijkt over de vallei, geeft uit op twee grote loggia's boven elkaar, omzoomd door houten balustrades en geordend door zes paar fijn bewerkte houten zuilen.Loop door de laan en bewonder het vrije uitzicht tussen de bomen op de vallei. Over het algemeen bestaat de bodembedekking van dit glooiende gedeelte uit gemengde loof- en naaldbomen. Deze uitzichten moeten worden behouden of hersteld, want sommige hebben de neiging zich af te sluiten, met name door de alomtegenwoordige vegetatie die niet altijd getemd wordt.

Het is de derde villa aan de Avenue de la Corniche, ontworpen door de architect Georges Hobé. Gebouwd in 1911, onderging het belangrijke wijzigingen in 1968 door de Spadois architect Marcel Geenen, met inbegrip van de verwijdering van een vloer. waaronder de verwijdering van een verdieping. De villa heeft echter zijn essentiële kenmerken behouden: metselwerk in zandsteen, vals vakwerk. De garage aan de straat, met zijn overhangende dak, is intact gebleven.Aan het einde van de laan, op nr. 1, is een andere villa te zien met architecturale kenmerken die vergelijkbaar zijn met die van zijn buurman, de Leopold II-laan, nr. 23, de Villa de l'Aiglon. Het is gelegen in een zwaar beboste tuin, op de top van een steile helling beplant met prachtige eiken, beuken, dennen en berken. De villa, met een onregelmatige plattegrond, werd in 1908 gebouwd in zandstenen puin, gedeeltelijk bedekt met valse lambrisering. Het oorspronkelijke houtwerk is bewaard gebleven.Sla linksaf en neem de Leopold II Laan

Dit gebouw is een voormalige kleine boerderij met vakwerk dat verwijst naar de vakantiearchitectuur van de wijk. De straatgevel wordt gekenmerkt door een axiale toren van zandsteenpuin, met daarop een hoog hellend dak dat rust op geprofileerde consoles en een kroonlijst. Voor het pand, aan de linkerkant, staat een rij pijnbomen langs de weg en een mooie beukenboom. Ga verder langs het park van de villa "La Roche-au-Bois" en bereik dan het kruispunt met de chemin de Frahinfaz. Op de rechterhoek staat een laatste villa die u kunt bewonderen, na het passeren van verschillende recentere villa's, eveneens in tuinen met bomen.In plaats van de huizen in elkaar te sluiten, zijn er grote bomen geplant om een zekere transparantie ten opzichte van het omliggende landschap te behouden. om een zekere transparantie ten opzichte van de villa's te behouden en de wandelaar lange uitzichten op een rustgevende achtergrond te bieden. uitzicht op een rustgevende achtergrond. Door hun ontwikkeling nemen deze bomen min of meer imposante volumes in binnen de percelen, waardoor ze kunnen wedijveren met die van de villa's en hun bijgebouwen. Zo is er een verrassende en aangename continuïteitsrelatie ontstaan tussen de planten en de gebouwen, in plaats van een eenvoudige visuele dialoog.

De villa "Les Eburons" ligt in een prachtige lusthof met talrijke rododendron- en hortensiaperken en grote groene beuken. Het is onregelmatig van opzet en gebouwd van Het is onregelmatig van opzet en gebouwd van zandsteenpuin, met een houten ingangsportiek en boogramen. Die van de hoofdgevel, met zes ramen, wordt bekroond door een groot Frans raam op de eerste verdieping.Al deze villa's van Balmoral, gelegen in hun kostbare groene omgeving, zijn een gunstige combinatie van functionalisme en modieuze stijlen, ontleend aan regionalismen. Hoewel de interessantste zijn opgenomen in de Inventaris van het Waals Cultureel Erfgoed (IPIC), is nog geen enkele officieel beschermd door de classificatie.Nauw verankerd in de natuur, dragen de villa's van Balmoral bij tot de charme en de schoonheid van Spa en haar leefomgeving.