BOHAN
Grensdorp, het laatste van de vallei van de Semois. De laatste tabaksteelers van de Semois. De familie Martin vervaardigt en verkoopt sigaren en pijptabak.
De “huwelijkssteen”
het huis van “Marichau” en de vernielde brug.
Recreatiecentrum “La Mairie”.
BAGIMONT
Neo-Romaanse kerk (de enige in de gemeente) gelegen op de scheidingslijn van de waterbekkens : de afwatering van de rechter dakhelft stroomt in het bekken van de Maas en dat van de linkerhelft in dat van de Semois.
De “Dame Blanche de Tiru” : grot in de bossen die het water van een bron opvangt.
LAfORêT
Typisch Ardens dorp dat het label “Un des plus beaux villages de Wallonie” kreeg.
Dorp van de marionetten en het “Atelier de Pinocchio”.
In de kerk uit 1779 bevindt zich een moderne kruisweg van de schilder Jacques Vander Elst.
Pont de claies : houten brug van gevlochten takken die elke zomer wordt gebouwd.
Typische wasplaatsen en drinkbakken aan de uiteinden van het dorp.
Jaarlijkse ambachtenmarkt in het weekend het dichtst bij 21 juli.
VRESSE
Bekend kunstenaarsdorp dankzij de schilders, beeldhouwers en auteurs.
Maison du Tourisme van de Naamse Ardennen en kunstgalerij “La Glycine” (maandelijkse schilderijententoonstellingen).
Kerk met een kruisweg geschilderd door 14 verschillende schilders op doortocht
in Vresse.
Schilderijententoonstelling in open lucht en standbeeld “Le Peintre de Vresse”.
Locomotief “Le Belge”.
Sint-Lambertusbrug met 3 bogen waarvan de vorm aan een ezelsrug doet denken en die menig artiest wist te bekoren.
Kapel Notre-Dame de Walcourt
Uitkijkpunten : “Grand Croix”, “Le Terne” en “Les Crêtes”.
MEMBRE
Ontstond langs de Romeinse weg Reims-Keulen.
De kerk in neo-gotische stijl, daterende uit 1888 herbergt een prachtig Italiaans orgel gebouwd door Geor Westenfelder.
De “Roche à Saloru” en de “Roche aux Chevennes”.
De “Chêne à l’Image” : Maria-beeldje in een twee eeuwen oude boom.
Het nationaal park van Membre-Bohan : 177 ha groot natuurreservaat.
Uitkijkpunt “Jambon de la Semois”.
Wekelijkse markt ‘s zondags van april tot september.
22 km
|
max. 380 m
min. 172 m
710 m
| |||
Stijlen : Op het plattelandBos Publiek : SportersFietsers |
Fiets over het plein en sla links de straat in die langs de Delhaizewinkel omhoog loopt. Deze helling is het moeilijkste en lastigste gedeelte van deze tocht. Tijdens de helling zijn er enkele rustplaatsen. Deze 3,9 km lange helling heeft een hoogteverschil van 213 m en stijgt gemiddeld met 5,5 %. Op de top, negeert u de baan rechts die naar het vroegere vakantiedorp “Les Dolimarts” leidt, maar slaat u links af in de richting van de hoogvlakte en het voormalig militair domein van Sugny. Ter hoogte van de hoofdingang van dit domein (wachthuis) is er een Y-kruispunt waar u rechts afslaat naar het charmante dorpje Bagimont.
Ga de kerk aan de linkerkant voorbij en volg deze baan tot aan de N935 (Membre-Charleville). Sla linksaf en rij tot aan het kruispunt van “La Bonne Idée”. Col de la Bonne Idée - hoogte : 341 m Fiets rechtdoor in de richting van Membre, langs een licht dalende, beboste weg. Ongeveer 3 km verder rechts afslaan in de richting van Laforêt. Col du Bois Chenet - hoogte : 317 m Langs een kronkelige afdaling bereikt u Laforêt.
Rij het dorp door en daal af naar de Semois die u oversteekt om Vresse te bereiken.
Na de brug onmiddellijk links afslaan en tot Membre fietsen langs een vlakke baan evenwijdig aan de Semois.
Aan het kruispunt, links afslaan om de brug over de Semois over te steken. 100 m na de brug neemt u rechts de baan die naar Bohan leidt.
Classée en 1973, cette habitation est l’une des dernières représentantes de la vieille architecture ardennaise à colombages. Le soubassement est constitué de moellons de schiste sur lequel sont dressés des pans de bois.
Le Tchèté de la Rotche (Château de la Roche) est construit sur un piton rocheux qui domine le confluent de deux ruisseaux dont les eaux viennent alimenter la Semois à Membre. Ce site, escarpé, avec deux versants abrupts, surplombe deux ravins profonds. Les bâtisseurs, jadis, l’ont choisi pour être naturellement défendu à proximité de la voie romaine Reims - Cologne. Trois châteaux différents ont été construits sur ce site entre l’an 750 et l’an 1100. Le premier donjon et ses palissades-remparts étaient en bois ; après divers incendies, vers 1050, le château est reconstruit en pierre et des fossés, en forme de douves étagées, sont creusés autour de ce mamelon rocheux. Suite aux fouilles archéologiques, on a pu déceler en plus du donjon qui servait de réserve et résidence, une citerne, une cuisine, un atelier de bourrelier, une forge ainsi qu’un atelier où l’on travaillait l’os et les bois de cervidés. D’après la légende, le château recèlerait un trésor qui ne se livrera qu’à celui qui l’aura cherché en silence. A ce jour, personne n’a réussi cette épreuve parce qu’à chaque fois qu’on le découvre et qu’on s’exclame, il s’enfonce un peu plus dans le sol qui le contient. Les sorcières de Sugny hantaient-elles aussi cet endroit en ruine lors de leurs sabbats ? Peut-être mais cela reste un mystère.
Ancien relais de malle-poste, devenu plus tard hôtel de maître-galerie d’art où de nombreux artistes, écrivains et hommes de culture se côtoyèrent. Bon nombre de peintres s’installèrent dans le voisinage. Depuis lors, Vresse est réputé être un « Village d’art ».