Etang du Prieur

De monniken zorgden voor gratis onderdak aan zieke en gewonde pelgrims en verleenden de nodige zorg aan mensen met hondsdolheid en andere ziekten die naar het graf van Sint Hubertus kwamen. Het huidige gebouw dat is omgevormd tot hotel en vervolgens tot gastenverblijf is wat overblijft van het ziekenhuiscomplex dat in 1607 werd opgericht en sinds de revolutie verschillende keren is verbouwd. Tussen 1844 en 1865 verbleef Koning Leopold I er bijna elke herfst tijdens het jachtseizoen. Hij noemde het zijn "kleine pied à terre". 

Overdekt zwembad Groot bad 25 m x 10 m, diepte : van 1.30 m to 3.3 mKlein bad : 10 m X 5 m, diepte : 70 cm

Meer dan duizend jaar lang werden de oude abdij en het dorp van water voorzien door een bron die enkele honderden meters van de basiliek ontsprong.De monniken beweerden dat deze bron onuitputtelijk was. Het water van deze bron komt vandaag uit in de fontein op het Abdijplein. De huidige fontein, die dateert uit 1585, werd gerestaureerd in 1953 en in 2014. 

Deze poort is het laatste overblijfsel van een omheining van ongeveer 1 km versterkt met 9 torens en ten minste 4 poorten die het gehele kloostercomplex sinds het jaar 930 omringde.In de loop der eeuwen werd het voor andere doeleinden gebruikt: als mortuarium voor het nabijgelegen monnikenkerkhof (eind 18e eeuw) en als huis voor een kleermaker en zijn gezin (eind 19e eeuw).

Ex-voto, gebouwd in 1668, ter erkenning van de bescherming verleend aan de bevolking tijdens de grote pest van 1636.

In dit kleine museum dicht bij het stadcentrum, vindt u een hele reeks voorwerpen uit de Tweede Wereldoorlog. Deze oorlogsherinneringen zijn de vrucht van ontdekkingen door twee mensen met een passie voor de Slag om de Ardennen, op het platteland en in de bossen van de regio. Ze brengen een bijzondere hulde aan de Amerikaanse 87ste Infanteriedivisie. 

Deze kerk, die tot 1809 een parochiale kerk was, is een van de oudste Romaanse kerken in België en nam de naam Saint-Gilles aan in 1064. Ze is dus de oudste parochiekerk in België die aan Saint Gilles de Gard is gewijd, en aan wie gebeden wordt tegen angst en nachtmerries. Ze wordt omringd door haar kerkhof, waar nog oude kruisen en inscripties uit de 18de et 19de eeuw te vinden zijn (schisma van Ottré). In 1949 werd ze volledig gerestaureerd na de ontploffing van een V1 in 1944.Verklarende borden aan de ingang.  

Het museum koestert de herinnering aan de man de “Rafaël van de bloemen” werd genoemd en wereldwijd befaamd was voor zijn rozen.Pierre-Joseph, beroemd schilder-aquarellist, werd in 1759 geboren in Saint-Hubert. Op 23-jarige leeftijd verlaat hij zijn geboortestad en trekt naar Parijs. Hij maakt er platen met planten en bloemen (lelieachtigen, rozen,…- voor de beroemdste botanisten van zijn tijd (“L’Héritier”, “Candolles”…). In 1783 wordt hij verbonden aan de collectie velijnen van de Koning. Deze collectie zal een plaats krijgen in de Plantentuin die het Natuurhistorisch Museum zal worden. Onder zijn leerlingen vinden we Koningin Marie-Antoinette, Keizerin Joséphine, echtgenote van Napoleon I en Louise-Marie van Orléans, de eerste koningin van de Belgen, echtgenote van Leopold I. In 1840 sterft Pierre-Joseph Redouté in schulden en armoede, ondanks zijn roem. Zijn lichaam rust op het kerkhof van Père Lachaise in Parijs.Talrijke originele werken, prenten en objecten worden tentoongesteld in het museum, alsook gravures van de “Beschrijving van Egypte” (Henri-Joseph Redouté – schilder-zoöloog, en broer van de beroemde aquarellist).

De basiliek van Saint-Hubert, bekend bedevaartsoord ter ere van Sint-Hubertus en erkend als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië, bekoort de bezoeker door haar majestueuze uitstraling en elegantie. Haar silhouet rijst op temidden van een mooie lijst van Ardense bossen.Ze is de spectaculaire getuige van de dynamiek van een benedictijner abdij die gesloten werd door de Franse revolutionairen gesloten werd. Verschillende abdijkerken, steeds grotere, volgden elkaar op, zowel voor het monastieke leven als voor de toewijding van pelgrims.Terwijl de eerste fundering teruggaat tot de 7de eeuw, werd het huidige gebouw vooral opgetrokken tijdens de 16de eeuw. De basiliek is een heus geschiedenisboek over de architecturale evolutie, van de romaanse stijl tot de overdaad van de gotiek en de renaissance. Het barokke van de voorgevel van begin van de 18de eeuw contrasteert met het interieur, waar, het licht de kleuren van de materialen zo intens maakt: blauwe, gele, roze stenen, marmer en hout.Infoboekje te koop bij het “Maison du Tourisme” en in de basiliek FR/NL/EN/DE

Door het Wildpark lopen tal van wandelroutes, om in een natuurlijk bosrijk kader bezoekers een goede kijk te geven op het wild van de Ardennen en ook gekweekte dieren. Afhankelijk van de periode in het jaar kunnen natuurliefhebbers genieten van het zicht van everjongen, reekalfjes en andere dieren zien stoeien met hun moeder. Om meer te leren over de fauna, flora en folklore van de streek, is een didactische zaal met interactieve spelletjes toegankelijk voor de hele familie. Het park is niet toegankelijk met een buggy, denk eraan uw babydraagstoel mee te brengen. Dieren niet toegelaten, uitgezonderd blindengeleidehonden.