Wandeling Belvaux (Rochefort) - Les Rouges-Gorges

Het dorpje Belvaux was vroeger bekend voor haar slakken. Daarom genieten de inwoners van het dorp van de bijnaam ‘Caracolis’ (Waals voor slakken). Op de rivieroever kunt u de sculptuur ’Caracolis’ bewonderen, van de hand van de plaatselijke kunstenaar Stéphane Renard.

Op een steenworp van een sierlijke rivierbocht, kan men een oude gemeenschappelijke broodoven bewonderen. Vroeger, bakte men er speltbrood, tarwebrood en soms ook roggebrood.

Dit religieuze bouwwerk, in 1857 opgetrokken op de plaats van een oude kapel, werd gerestaureerd in 1932. Het koor, geschilderd door een plaatselijk kunstenaar, stelt naakte engeltjes voor rond de Maagd Maria, die boven het hoofdaltaar troont. Het beeld van Sint-Laurentius dateert uit de 14de eeuw, het retabel uit de 16de.

De bron van deze emblematische rivier ontspringt in de provincie Luxemburg en meer bepaald in Ochamps. Ze vloeit noordwaarts over een parcours van 84 km door de dorpen Daverdisse, Halma, Chanly en Resteigne. Daarna stort ze zich in de afgrond van Belvaux, op de hoogtes van Han-sur-Lesse. Na een onderaards traject komt ze aan de uitgang van de grotten terug aan de oppervlakte en vloeit ze verder naar Lessive, Villers-sur-Lesse en Houyet. Tenslotte bereikt ze Anseremme waar ze zich in de Maas stort. In de Lesse leven forellen, snoeken, vlagzalmen, rivierbaarzen, barbelen, karpers, kopvoorns, palingen, ellerlingen en lampreien…

Het kasteel is privaat eigendom. Dit is een stevig vierkant gebouw uit de 18de eeuw, aangevuld met een hoeve. Het hoofdgebouw en de toren met inrijpoort in de geklasseerde gevel dateren uit het eind van de XIde eeuw. Het verhaal gaat dat Edmond d’Hoffschmidt, zoon van de kasteel heer van Resteigne, als officier dienst deed in het leger van Napoleon. Ontmoedigd door de sociale onrechtvaardigheid en uit verdriet voor een onmogelijke liefde trok hij zich vervolgens terug in een afgelegen huisje, gebouwd uit ongehouwen steen en afgedekt met stro. Er was een centrale schoorsteen en er zaten ramen in de zijmuren. Nadat zijn vader was gestorven, en vanuit het besef dat hij zich door zijn afzondering had verwijderd van de rijkdom zonder dichter bij de armen te zijn gekomen, keerde hij terug naar het kasteel en nam hij eindelijk zijn taak als kasteelheer waar. Hij was zeer begaan met het volk, verleende de mensen landbouwkundig advies en liet een geneesheer en een onderwijzer naar Resteigne overkomen. Tevens liet hij een school bouwen en vervallen woningen restaureren met persoonlijke giften. Al deze genereuze initiatieven bezorgden hem bij de dorpelingen de bijnaam "Vriend van de armen". Een tweede bijnaam, "Le vî Monseu", is sinds 12 maart 1861 zijn grafschrift.

Nu gaan we terug tot Belvaux, het charmante dorpje uit de Calestienne, waar onze wandeling begon. Maar wat is de Calestienne eigenlijk?Het noordelijke gedeelte van de Famenne heeft een ondergrond die bijna uitsluitend bestaat uit schist, een zeer broos gesteente. Het zuidelijke gedeelte van de Famenne (waar u nu bent), tussen de schist-Famenne en de Ardennen, heet de Calestienne. Dit is een smalle strook van enkele kilometers die over de hele breedte van Wallonië loopt, van Chimay en Couvin in het westen, tot Hamoir, Ferrières en Aywaille in het oosten, via Givet (Frankrijk), Beauraing, Rochefort, Marche-en-Famenne, Hotton en Durbuy. Kleine anekdote: het woord Calestienne werd uitgevonden door plantkundigen die verwonderd waren door het feit dat hier een andere flora groeide dan in andere streken. Hierdoor wensten ze een specifieke naam aan deze streek te geven. De etymologie van het woord Calestienne wijst naar de kalk die u al zag op de voorgevels van de huizen en die kenmerkend is voor de talrijke heuvels rond de vallei van de Lesse. Het zijn ook de fysieke en chemische kenmerken van de kalk die het ontstaan van de bekende grotten van Han-sur-Lesse begunstigden.

Dit piepkleine hoekje van de Famenne, ligt in het Natuurlijk Park Lesse en Lomme gecrëerd in 1954 om het natuurlijke en gebouwd erfgoed en onze uitzonderlijke fauna en flora te beschermen. Het dorp is ook bekend voor de Afgrond van Belvaux (enkel toegankelijk tijdens het bezoek aan het Wildpark), waar de Lesserivier de kalksteenachtige grond van het Boine massief binnenstroomt via een duizelingwekkende sifon ongeveer 50 meters diep. De rivier koos deze ondergrondse route een luttele 100.000 jaren geleden.