Ontdekkingsreis van Colomby Anguerny

Canadees regiment van de 3de Infanteriedivisie dat heeft bijgedragen tot de bevrijding van Anguerny na de bevrijding van de gemeente Bernières-sur-mer en het beroemde huis dat bekend staat als het Huis van de Canadezen. De Inukshuk: stapel stenen die voor de Inuits een verbinding symboliseert tussen de wereld van de tijd en de wereld van de geest. Eerbetoon aan de Canadese soldaten.

Een ander Canadees regiment landde in Juno sector met amfibische tanks. Deelgenomen aan de bevrijding van Anguerny.

De opslagruimtes van de Dîmes-schuur zijn om het landhuis gebouwd en werden gebruikt om de goederen te bewaren die als belastingbetaling werden ontvangen. De schuur was waarschijnlijk een versterkt gebouw want er zijn nog een aantal steunberen zichtbaar op de buitenmuur van de pakhuizen.

Er zijn veel waterputten in de gemeente, voornamelijk in particuliere woningen (vanwege de directe nabijheid van de grondwaterspiegel, waarvan de vijver van Anguerny het zichtbare merkteken is).

Uit de 11de en 14de eeuw, met een romaans schip en een koor in puntbogenstijl. De klokkentoren is een van de oudste torens in de Calvados-streek. De originaliteit van de toren is de duidelijke insprong van elke verdieping en de bovenste verdieping die als uitkijkpost gebruikt werd. Her hoofdaltaar is gemaakt van Vieux-marmer (17de eeuw en 1760).

Op de daken: "cat-stepped" of "sparrow-stepped" leuningen. Deze gevelhellingen worden "à redents" genoemd en tekenen kleine treden. Dit is slechts een esthetisch element van de architectuur.

Deze twee huizen waren ooit één en hetzelfde landgoed.

Gebouw gebouwd in 1850-1860. Op de bovenste verdieping: prachtige ramen met driehoekige frontons en een met voluten versierd bull's eye. Op de binnenplaats: een prachtige waterpomp. Tegenwoordig het gemeentehuis van Colomby-Anguerny.

Regiment Franse Canadezen.

Genoemd naar de jongste van de vier soldaten die in de nacht van 06 op 07 juni 1944 tijdens een veldslag in de gemeente werden gedood.

Aan de gevels: oude gootstenen en boutgaten met een vluchtsteen voor duiven.

Het eerste gemeentehuis van de stad Colomby. Een klein gebouw in neoclassicistische stijl, waarvan de huidige travee met fronton vroeger de oude toegangsdeur was. Het heeft nog steeds een prachtige open haard.

Aan de rechterkant; mooie originele deur. Vandaag de dag is het een multifunctionele ruimte.

Het bestaat uit een romaans schip (geflankeerd door met zuilen versierde steunberen) met 3 traveeën en een koor met 2 traveeën. Het koor werd in de 15e eeuw herbouwd.

Mooi herenhuis uit de 18e eeuw. Klassieke stijl, bestaande uit een centraal lichaam bekroond door een driehoekig fronton en omlijst door twee asymmetrische voorlichamen. De verfijnde decoratie benadrukt de mooie stenen dakkapel. Tijdens de Duitse bezetting was het de zetel van een Kommandantur. De Duitsers hadden er een kleine vesting van gemaakt, omringd door een stelsel van loopgraven, die de weg naar Thaon controleerde. Door de poorten ziet u nu een zeer mooie waterput (een kopie van de waterput in renaissancestijl in het kasteel van Fontaine-Henry). Het origineel staat in de tuin van het bijgebouw tegenover het landhuis.

Dit gebouw maakte vroeger deel uit van de bijgebouwen van het landhuis, met de voederbakken op de begane grond en de woonvertrekken boven. Het is nu een gîte.

Deze stallen behoren tot het landgoed gelegen aan 2 Grand Rue.

In het centrum, mooi herenhuis.

Voormalig huis en atelier van de Parijse kunstenaar Poulbot. Illustrator en affichekunstenaar beroemd om zijn tekeningen van het leven van deze kinderen van Montmartre: de Poulbots. Deze vrolijke marmaille van de arme wijken van Parijs voor wie hij niet zal ophouden te vechten door hen een legitimiteit te bieden via zijn tekeningen. Hij kocht dit eigendom, dat hij in 1920 "le petit château" noemde, om er een vakantiehuis van te maken. Hij verbleef daar met zijn gezin tijdens de bezetting. Daarna vertrok hij met zijn gezin naar Montmartre en verkocht dit pand in 1943.

Mooi oud portaal.