Wandelroute West van Luzarches
De Cirkwi brief
Wandelen door Luzarches, vooral in het westelijke gedeelte, is als teruggaan in de tijd. Hier creëert het Office de Tourisme Grand Roissy een reis rondom oude ruïnes en middeleeuwse architectuur, van de overblijfselen van Château Saint-Côme tot de historische Halle. Deze route is niet alleen een wandeling; het is een onderdompeling in een landschap dat wordt gekenmerkt door verhalen van heiligen, wetenschappers en soldaten. Het reisplan biedt niet alleen een fysieke tocht, maar ook een reis door de geschiedenis, waarbij elke stap een hoofdstuk van het rijke verleden van Frankrijk onthult, waar natuurlijke schoonheid samengaat met historische gravitas.
Korte Technische Overzicht
Deze route, met een lengte van ongeveer 5,77 kilometer, biedt een gematigde uitdaging met een cumulatieve hoogtewinst van 10263 meter. De hoogste stijging bereikt 106 meter, met gevarieerd terrein dat wandelaars een redelijk niveau van fitheid vereist. Het pad begint op een opmerkelijke starthoogte van 61 meter en stijgt tot het middenpunt. Dit zorgt voor een boeiende wandeling, waarbij vlakke stukken worden gecombineerd met meer veeleisende klimmen, geschikt voor zowel casual wandelaars als degenen die op zoek zijn naar een intensere workout.
Seizoensgebonden Advies en Veiligheidstips
Of je nu Luzarches bezoekt in de koude schoonheid van de winter of de weelderige warmte van de zomer, het biedt het hele jaar door aantrekkingskracht. In het voorjaar moet je je voorbereiden op modderige paden met stevig schoeisel en water bij je dragen tijdens de hete, droge zomermaanden. De veranderende kleuren van de herfst zorgen voor een pittoreske reis, maar met kortere dagen is het verstandig om vroeg te beginnen. Gedurende het hele jaar moet je altijd op de gemarkeerde paden blijven om het gebied te behouden en je veiligheid te waarborgen. Lokaal aangebrachte borden en barrières, vooral rond historische sites, moeten worden gerespecteerd om deze onvervangbare bronnen te beschermen.
Historische Betekenis van Luzarches
Luzarches, gelegen in het departement Val-d'Oise in de regio Île-de-France, is een bewijs van eeuwenlange Franse geschiedenis. Dit grondgebied, met Luzarches als middelpunt, heeft de opkomst en ondergang van de Franse beschaving vanaf de middeleeuwen tot aan de Franse Revolutie en daarna meegemaakt. De overblijfselen van Château Saint-Côme en de Halle laten het middeleeuwse leven en de handel zien die hier eens bloeiden. Luzarches is daarom niet alleen een locatie, maar een cruciaal hoofdstuk in het roemrijke verhaal van de Franse culturele en historische evolutie.
Klimaatoverwegingen voor Luzarches
Luzarches, gelegen in de regio Île-de-France, heeft een gematigd klimaat met duidelijke seizoenen. Winters kunnen koud zijn, waardoor het dragen van lagen essentieel is voor comfort, terwijl de zomers een mild en aangenaam klimaat bieden, ideaal om te verkennen. De regenval is het hele jaar door verspreid, maar de droogste maanden van mei tot en met augustus zijn de optimale tijd om te bezoeken. In deze periode is de kans op heldere luchten en aangename temperaturen het grootst, wat het genot van de historische buitenlocaties en schilderachtige landschappen van Luzarches vergroot.
Technische informatie
5.8 km
|
max. 106 m
min. 61 m
102 m
63 m
| |||
Hoogteprofiel
Startpunt
Punten van interesse
Château Saint Côme
Forteresse médiévale, détruite sous la Révolution, ce château date du XIIème siècle. Il fut la propriété des comtes de Beaumont-sur-Oise. On peut encore voir le donjon roman avec ses contreforts et sa forme trapézoïdale.Le château Saint-Côme, construit sur un éperon rocheux surplombant la ville, fut aussi appelé le château « d’en haut ». Il ne reste du château fort, outre sa muraille de protection, que la base du grand donjon trapézoïdal sur lequel une maison bourgeoise est construite durant le troisième quart du XIXe siècle par le Professeur Paul Broca. Un litige entre Mathieu 1er de Beaumont et Hugues de Clermont en 1102-1103 est probablement à l’origine de son édification sur cette moitié de seigneurie. A la fin du XVIe siècle, le château perd son rôle défensif, la ferme seigneuriale installée dans l’enceinte, maintient son activité jusqu’au XIXe siècle, ainsi que le colombier à pied. La muraille de l'angle sud-ouest de la propriété semble être la plus ancienne et la mieux conservée, dans sa partie basse, de l'enceinte du château Saint-Côme. La poterne, préservée, ouvrait du côté de la pièce des fossés ' Champ-des-Martyrs ', elle indique que la place forte, de type Philippe Auguste, possédait au moins deux portes, une au nord, disparue, et l'autre à l'ouest. Les murs sont appareillés de gros blocs de pierres calcaires en leur base, mais ont sûrement été remaniés au fil du temps dans leur partie supérieure. Vers 1180, le comte Jean1er de Beaumont fait édifier une belle collégiale afin d'y déposer les reliques des saints Côme et Damien, qu'il ramène de la seconde croisade (1147/1149). On peut apercevoir derrière les arbres, sur la gauche du donjon, trois arcades gothiques. Propriété privée, visible de l'extérieur.
Halle de Luzarches
Attestée dans des textes en 1386, la halle recevait depuis sa construction plusieurs foires importantes et des marchés le mardi et le vendredi. Celui du vendredi a encore lieu actuellement.Classée Monument historique le 17 février 1928, la halle a subi, depuis le Moyen-âge, des restaurations diverses, mais reste un point de ralliement les jours de marché et lors de diverses festivités des Luzarchois. Sept piliers de bois de chaque côté, à l'est et à l'ouest, et trois autres aux extrémités nord et sud sont posés sur des socles de pierre. Sa toiture en petite tuile de pays lui confère un certain cachet.
Croix Saint-Éterne
Sur le plateau Saint-Côme se trouve une croix à emmarchement, sur un socle en pierre.Erigée en contrebas des remparts du château de Saint-Côme, au bout d’une allée de tilleuls, cette croix a été bénie par l’abbé Soret le 27 septembre 1874. C’est une croix en pierre de taille posée sur un socle polygonal lui-même sur une base carrée. Elle se présente sous la forme d’une colonnette ronde avec un chapiteau à décor de palmettes qui supporte une croix en fer. Des inscriptions en latin la décorent : la face nord est marquée d’une dédicace à saint Damien et saint Côme, et sur les côtés du socle une inscription commémore le martyre d’Éterne, évêque d’Évreux (653), mort et enterré à proximité.
Gegevensauteur
