Parcours Balade dans le Centre Ancien de Romans

Nieuw! Kom en ontdek het Maison du Mouton, een van de oudste residenties in Rome, nu een Erfgoedcentrum! Het is een gratis toegankelijke ruimte die je uitnodigt om het erfgoed van de Isère-vallei en de Drôme des Collines te ontdekken.Geschiedenis Maison du Mouton, gelegen in de eerste stedelijke kern van de stad, is een van de oudste gebouwen in de Romeinen. Op straat en op de binnenplaats dateren de twee gotische gevels inderdaad uit het einde van de 13e of het begin van de 14e eeuw. Assteen, geschilderde decoraties, omvang van de ruimtes geven aan dat het toebehoorde een welvarende familie. De wollen stoffenhandel verdiende toen het fortuin van de stad: misschien zou men daarin de uitleg van haar naam moeten zien. Een schapenkop siert de gevel sinds zijn oorsprong. Zeer verslechterd, werd het teruggegeven tijdens grote restauratiewerkzaamheden die tussen 2020 en 2024 werden uitgevoerd. De gebruikte steen komt waarschijnlijk van de melassegroeven in Châteauneuf-sur-Isère. Deze steengroeven, ongeveer vijftien kilometer van elkaar verwijderd, werden van de oudheid tot de 19e eeuw geëxploiteerd. Eenmaal gewonnen, circuleerden de molasse, fijn steengoed en gemakkelijk te snijden, langs de rivier, zowel richting Romeinen als richting Valencia. Voor de raam- en tussenverdiepingen werd voornamelijk naaldhout gebruikt. Prachtig middeleeuws huis verlaten in de 20e eeuw, het Maison du Mouton werd in 2020 overgenomen door de stad Romeinen. Het is open voor het publiek na restauratie sinds 2025 en herbergt nu een van de twee locaties van het Heritage House of the Land of Art and History of Valence Romans Agglo. De publiek ontdekt daar de geschiedenis en het architectonisch erfgoed van Romeinen en de Drôme des collines. In Valence kan de bezoeker zijn bezoek aan het Maison des Têtes voortzetten, de tweede site gewijd aan lokaal erfgoed. Oorspronkelijk had de begane grond een commerciële of ambachtelijke roeping. De grote baaien werden gesloten door houten luiken, het licht kwam van vierkante lichte kanonnen, geboord in het metselwerk en hoog gelegen. Tijdens de restauratiewerkzaamheden is het Franse eiken plafond hersteld. Door deze ruimte komt het publiek vandaag het Heritage House binnen. Een educatieve workshop verwelkomt ook leraren en hun lessen. De achtergevel van het huis is opmerkelijk bewaard gebleven in de 14e-eeuwse staat. Onder de moderne trap is de originele rechte trap gedeeltelijk bewaard gebleven. Het gaf toegang tot de vloeren van buitenaf, vanaf de binnenplaats. Het frame van een put is ook zichtbaar in het metselwerk. Aan de achterkant van het huis werd in de 15e of 16e eeuw een gebouw opgetrokken. Dit bijgebouw had kunnen dienen als bijgebouw voor residentieel en servicegebruik. Boven komt een majestueuze kamer van bijna zes meter hoog overeen met de aula van het middeleeuwse huis. Het was zowel een ontvangstruimte als een ruimte voor privégebruik het hart van de residentie. Verwarmd door een imposante schoorsteen die nu is verdwenen, werd de hal verlicht door twee hoge gotische baaien, geminaat en trilobed. Voor hen staan zitkussens. Deze banken in de raamuitsparing dienden als stoelen. Op de tweede verdieping konden de woningen van de bedienden en opslagruimten worden ondergebracht. Daar bevinden zich nu de kantoren van de Heritage-Country-dienst voor kunst en geschiedenis. Archeologische opgravingen hebben talloze sporen van geschilderde decoraties opgeleverd, die een uitgesproken middeleeuwse smaak voor kleur en geometrische patronen onthullen. In de aula werd tijdens het werk een versiering uit de 14e eeuw ontdekt, bestaande uit gele vierkanten op een rode achtergrond en witte randen. Het is ter plaatse bewaard gebleven. In dezelfde kamer presenteert een decor van het Hôtel de Loulle een fries van wapenschilden versierd met plantmotieven, in de kleuren zwart, rood, geel en blauw. De kwaliteit van deze schilderijen geeft aan dat hooggeplaatste families de huizen in de buurt bezetten. Op de tweede verdieping werd ook een eenvoudigere decoratie ontdekt, die een apparaat van stenen imiteerde. Het besloeg de hele ruimte, in een gemeenschappelijke benadering van veel gebouwen uit dezelfde periode.

Au Moyen Âge, la rue Pêcherie, qui mène à la collégiale, était une des rues principales de Romans. Son nom est lié à la situation géographique de la rue, en accès direct à l’Isère avant l’aménagement des quais au XIXe siècle.Elle était alors habitée par les familles de notables romanais, dont les immeubles de style Renaissance et et du XVIIIème siècle, rappellent la richesse. Profitant des sources qui fusaient dans les environs de la Collégiale, les chanoines firent établir des viviers à poissons, sur l'emplacement actuel de la fontaine du Puits -du-Cheval, pour alimenter leur table pendant les jours maigres et Carême. Les viviers et les sources furent comblés vers 1850, le nom "Rue Pêcherie" en est la mémoire. À l’angle de la rue d’Ambézieux : hôtel particulier Renaissance avec fenêtres à meneaux. N°33 : belle maison du XVe siècle avec encorbellement au 1er étage, édifiée en pierres locales (molasse pour les parties basses et tuf pour l’étage). Les quais de l’Isère n'ont été construits que dans les années 1860. Aujourd'hui de nombreux artisans d'art sont installés rue Pêcherie (le 2 du document "Parcours Romans du Moyen Age au XXIème siècle" correspond au D du Plan découverte de romans)

De eerste vermelding van deze brug in de archieven dateert uit 1033. Langs de oever van de Isère, gebouwd in 1860, zie je de Pont Vieux.Dankzij deze brug konden de kanunniken van Saint-Barnard tol heffen op mensen, dieren en goederen, wat een belangrijke bron van inkomsten werd. Het duurde niet lang voordat het eerste gehucht aan de zuidkant van de brug de toepasselijke naam "Le Bourg du Péage" kreeg, later BOURG DE PEAGE. Een versterkte poort ter verdediging van de brug werd gebouwd in 1393... en afgebroken aan het begin van de 19e eeuw. Deze versterkte poort staat op het wapenschild van de stad. Voordat de loop van de rivier werd gereguleerd door dammen, werd de brug herhaaldelijk beschadigd door de hevige overstromingen van de Isère. De Pont Vieux werd herhaaldelijk weggevaagd door de overstromingen en in de loop der eeuwen weer opgebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij echter gedeeltelijk verwoest, eerst in juni 1940 en daarna opnieuw in augustus 1944!

Dit klooster gesticht in 838 door Barnard, aartsbisschop van Vienne, ligt aan de oorsprong van de stad Romeinen. Huwelijk in romaanse en gotische stijl, het herbergt een puur juweel: de negen geborduurde ophangingen die de passie van Christus vertegenwoordigen (zichtbaar in het seizoen en tijdens een rondleiding)De kerk werd rond 935 omgevormd tot een collegiale kerk en werd tijdens de middeleeuwen verschillende keren verwoest en herbouwd. De classificatie als historisch monument in 1840 getuigt van het belang ervan in termen van geschiedenis en kunstgeschiedenis. Westelijke gevel De westelijke ingang van de kerk is versierd met romaanse sculpturen van zuidelijke inspiratie die apostelen vertegenwoordigen. Rechts van de ingang herkent men dus Sint Jan met een boek aan zijn voeten. Aan de linkerkant kan men het woord 'PETRUS' raden op een fylacterie: het gaat over Saint Peter. De andere sculpturen zouden dat kunnen vertegenwoordigen Saint Paul en Saint James the Greater. De vier personages zijn omgeven door leeuwen, colonnettes en hoofdsteden met rijke plantaardige decoratie die de oudheid oproept. Verminkt tijdens de Franse Revolutie, werd het ensemble ook op een onbepaald moment volledig gereviseerd. Nef Het schip bestaat uit elementen uit verschillende tijdperken. De onderste delen dateren uit de 11e eeuw en zijn de oudste van het gebouw. Het schip is opgegroeid in de 13e eeuw eeuw, verfraaid met een triforium (hoge galerij) en bedekt met een ogive kruiskluis. Triforium en de gewelven, vernietigd in 1567 tijdens de godsdienstoorlogen, worden aan het einde van de volgende eeuw identiek herbouwd. Aan de noordkant zien we geschiedde hoofdsteden uit het romaanse tijdperk die bijbelse taferelen vertegenwoordigen (visitatie, laatste oordeel) en fantastische dieren. Aan beide zijden van het schip werden kapellen gesticht en versierd tussen de 15e en 19e eeuw. De grote sacristie dient als decor voor prachtig 18e-eeuws walnotenhoutwerk en vele heilige kunstvoorwerpen. Op de orgelgalerij uit 1720 staat een orgel gesigneerd door Facteur Chambry * en geïnstalleerd in 1843. Het is ongetwijfeld het 4e of 5e orgel dat achtereenvolgens in het gebouw aanwezig is. Boven het orgel leveren glas-in-loodramen die in 2000 zijn geïnstalleerd, ontworpen door de kunstenaar Georg Ettl en gemaakt door de Thomas-ateliers, een moderne visie op de Apocalyps van Sint-Jan. * Een orgelbouwer is een vakman gespecialiseerd in het maken van organen Koor en dwarsschip Het koor en het transept zijn vanaf 1238 in gotische stijl gebouwd, bij besluit van Jean de Bernin, aartsbisschop van Vienne, bekend om zijn actie als bouwer. Het decor uitzonderlijk die vandaag in het koor te vinden is, dateert van 1330-1350. Het was inderdaad op deze datum dat de Dauphin Humbert II, ook een kanunnik van Saint-Barnard, de Dauphiné aan de kroon van Frankrijk afgestaan tijdens een ceremonie in Romeinen in 1349. In dit krioelende decor herkennen we inderdaad fleurs-de-lis en gekroonde figuren maar ook engelen op een gekanteelde loopbrug en plantaardige en geometrische patronen. In de twee armen van het dwarsschip komen veel verfsporen van decoraties die achtereenvolgens zijn gemaakt van de 13e tot de 19e eeuw In dit gebouw vinden meerdere keren per jaar tijdelijke tentoonstellingen en concerten plaats. Mogelijkheden van rondleidingen voor groepen of individuen. In de zomer: uitzonderlijke opening van de sacristie en de kapel van het Heilig Sacrament (om de ophangingen te zien) van dinsdag tot vrijdag en op zondag!

Vanaf de middeleeuwen ontstond er een stad rond de collegiale kerk. Het was het centrale plein van de middeleeuwse stad en eeuwenlang liep de weg van Grenoble naar Valence erlangs...Sinds de 10e eeuw organiseert het plein de zondagsmarkt, wat een essentieel evenement blijft in het romaanse leven. N ° 11: Sablière hotel, gevel gemarkeerd door de Renaissance (turret) en de 18e eeuw (hoge ramen). Impasse Saint-Jean (tussen n ° 11 en n ° 13): deur van de collegiale kerk, Zuid-Romaanse stijl met tandwielkast.

De aanwezigheid van een markt voor kruiden en geneeskrachtige planten in de middeleeuwen verklaart de naam van deze plek.U kunt er een herenhuis zien dat in de 10e eeuw door de familie Clérieu is gebouwd, met als doel de bescherming ervan op te leggen aan het klooster van Saint-Barnard. In 1360 werd er gedurende twee eeuwen een monetaire werkplaats opgericht. In de 15e eeuw versterkte een versterkte deur met machicolaties de beveiliging van het gebouw. Het monogram boven de deur wordt gevormd door de initialen van Marius Charvin, de eigenaar van het pand tussen 1875 en 1900.

Rue Médiévale avec pavés en têtes de chat. Sur les murs à gauche, en venant de la Place aux Herbes, on peut voir les traces laissées par le moyeux de roues de charrettes qui ont creusé la mollasse.Au n°2 rue des Trois Carreaux, se trouve la tour des Poitiers, érigée aux Xe et XIe siècles. Au sommet, d’anciens créneaux ont été transformés en fenêtres. Cette rue médiévale débouche sur d'autres rues médiévales que sont la rue Merlin et la rue des Clercs. À l’Angle de la rue Merlin et de la rue des Clercs : Maison à Échauguette.

Le quartier Saint-Nicolas se développe au Moyen Âge entre les deux enceintes des XIIe et XIVe siècles. Il est ainsi le fruit du premier accroissement urbain.Quartier populaire dès son origine, il accueille également au XIXe siècle les familles d’ouvriers de la chaussure, puis, au siècle suivant, une main d’œuvre italienne et des familles arméniennes rescapées du génocide.

Maison du XVIème dont l'un des Premiers Propriétaires fut Claude Thomé, Notable Romanais, Juge de la Ville de Romans, puis Consul. Il accueillit le Roi François Ier lors de sa Visite à Romans en 1533. Accessible lors de Visites GuidéesMaison qui présente une Façade Renaissance, dont les 2 étages sont ornés de Fenêtres Jumelles à Meneaux. Le Rez-de-Chaussée est rythmé par 4 Arcs Boutiques. La Porte s'ouvre sur une Galerie couverte d'une Voûte renforcée par des Nervures en mollasse. Chacune repose sur des "culots" richement ornés de sirène, anges, sanglier... Cette Galerie donne accès à une petite cour intérieure. Dans un angle, une tourelle à 4 étages de style Gothique Flamboyant, éclairée par des fenêtres à meneaux. (Le 9 du document "Parcours Romans sur Isère du Moyen Age au XXIème siècle" correspond au K du plan découverte de Romans)

De 37 meter hoge toren, gebouwd in molasse, gebouwd in de 12e eeuw, staat bovenaan een oude poort van de eerste stadsmuren. Vervolgens huisvestte het tot 1835 de kerker van het 'fort Montségur'.Het dankt zijn naam aan de automaat, gekleed in het uniform van de soldaten van de revolutie, die met zijn hamer de uren slaat. In de 15e eeuw bestelden de consuls een monumentale klok bij Pierre Cudrifin, horlogemaker uit Fribourg in Zwitserland. Verhoogd in 1422, om de installatie van een monumentale klok mogelijk te maken. , het is begiftigd met een grote bronzen klok die dateert uit 1545 en 2.300 kilo weegt. De bel wordt vergezeld door een beiaard van 19 kleinere klokken die concerten mogelijk maken. De automaat slaat sinds 1429 de uren door. Deze automaat van gesneden hout en zink is gekleed in de 'jaque'-kleding van de boeren, vandaar de bijnaam Jacquemart. Dit personage wordt de woordvoerder van republikeinse ideeën. Het meet 2,60 m hoog. De toren is in 2021 gerestaureerd. (De 10e van het document 'Romeinse route op Isère van de middeleeuwen tot de 11e eeuw' komt overeen met de 3e van het ontdekkingsplan van Romeinen)

Le Nom de la Rue vient du latin "Armilla", qui rappelle la présence de bijoutiers et de joailliers dans cette rue. Au n°18 hôtel particulier Servan-Nugues, 17-18ème s., à la façade animée d'arcatures en plein cintre et d'un décor en pointe de diamants.Au n°25 maison commune du 14ème s., 1er Hôtel de Ville de Romans. On pouvait y lire la devise de la ville : "Par ses bonnes coutumes et par ses bons citoyens, Romans se gouverne".