PETO DE LAS ÁNIMAS DE SOUTELO

Os petos de ánimas son unha das manifestacións materiais do culto aos mortos, da devoción das ánimas. Non deixa de falarnos das ideas moi profundas na mentalidade galega sobre a vida e a morte.

Afirman os historiadores e etnógrafos que o peto de ánimas xorde despois do século XVI, na situación político-relixiosa da Contrarreforma, que é cando aparece a idea do Purgatorio.

A finalidade destes elementos populares é a de ofrecer ofrendas de todo tipo (flores, cera, patacas, millo, pan, aceite ...), ás ánimas que non atopan descanso no Purgatorio, para que alcancen a felicidade no Ceo. Unha vez liberadas intercederán por quen fixo a ofrenda. Tamén se daba diñeiro para que o cura o administrase e dixese misas polos defuntos.

Neste observamos unha fornela de mampostería de cemento e ladrillo con verxa de peche do oco onde se garda, tras un cristal, unha virxe das Angustias co corpo de Cristo morto. A imaxe ten unha polícromía bastante basta. Hai visos de devoción pois vemos velas e flores.