La chapelle Saint-Martin

De voormalige parochiekerk Saint-Martin, nu een kapel, domineert het dorp. Het bestaat uit een klokkentoren boven een vierkante travee die wordt verlengd door een halfronde apsis, ten noorden en ten zuiden geflankeerd door twee kleine rechthoekige transepten. Dit ensemble dateert uit de 12e eeuw.

De kruisbeuk is gewelfd met ogieven die bestaan uit grote afgeronde kroonlijsten waarvan de uiteinden, die in de muren zijn verwerkt, eindigen in de vorm van een potloodpunt, wat vrij gebruikelijk is in Lotharingen. Wat minder gebruikelijk is, is dat de armen van het transept dwarsgeplaatste tongewelven hebben.

De apsis heeft een "cul de four" gewelf, met decoratie toegevoegd in de 18e eeuw. Deze combinatie van verschillende architectonische technieken maakt dit gebouw zo interessant en het is opgenomen in de Aanvullende Inventaris van Monumenten.

Toen het schip werd afgebroken, werden de zijaltaren en hun altaarstukken verplaatst van het schip naar de transepten. De rompzuilen van de altaarstukken zijn kunstig versierd met druiventrossen en wijnbladeren.

De bovenste kroonlijst ondersteunde beelden die nu in de nieuwe kerk staan.

Het hoogaltaar is van hout, wit geschilderd en verguld. De huidige transeptramen werden laat geopend, waarschijnlijk toen de oorspronkelijke openingen werden geblokkeerd door versieringen die in de 18e eeuw werden toegevoegd. De grote arcade in het midden is afgesloten met een glazen metalen deur.

Aan de buitenkant zijn er twee interessante delen: de toren en het chevet. Boven de kruising van het dwarsschip verheft zich een vierkante klokkentoren uit de romaanse periode, aan weerszijden verlicht door gemetselde openingen met zuilen. Hij werd aan het einde van de middeleeuwen verhoogd om de bevolking beschutting te bieden tijdens oorlogen en overvallen, wat verklaart waarom er een ladder nodig was om erbij te komen.