Zomer 1811 – De tijd van Napoleon

“Wat vind jij van die Napoleon, die denkt de baas over ons land te kunnen spelen?” Nieuwsgierig kijkt Mattie haar vader aan. Maar eigenlijk weet ze het antwoord al…

Jules is niet blij met de ‘kleine korporaal’. Oké, Napoleon heeft de grondwet gemoderniseerd, zodat alle onderdanen gelijk zijn voor de wet. Maar hij heeft ook de kerk verboden, kapellen afgebroken en kruisen weggehaald. De handel met Engeland werd strafbaar en hij voerde de dienstplicht in. Vooral dat vindt Jules vervelend. Zijn zoon Lau dient nu in het leger en met de voortdurende oorlogen keren weinig soldaten naar huis terug.

Verboden handel

Al wat verboden wordt, is extra interessant. Zo ook de smokkel in Engelse goederen. Niet alleen Jules, maar het halve dorp doet eraan mee. Gelukkig knijpt buurman Pierre, lid van de gendarmerie, een oogje dicht. Hij helpt Jules niet met de smokkel, want dat zou bestraft worden als ongehoorzaamheid aan de Franse staat. Maar hij tipt hem wel als ergens voedsel te halen is. Honger wenst hij niemand toe.

Wanneer Napoleon iedereen verplicht een achternaam te hebben, laat Jules zich registreren als ‘Smeets’. Zo noemt iedereen hem toch al, als zoon van de dorpssmid. Veel liever had hij ‘d’n Smokkelaar’ geheten. Maar dat lijkt geen verstandige keuze…


Je moet die Fransen toch te vriend houden, nietwaar? Het is al bijzonder dat dankzij Napoleon een week ineens tien dagen heeft. Jules: “Geweldig. Maar liefst drie dagen extra om te smokkelen!”