
A presa de Castrelo de Miño pechou as súas comportas no ano 1969 despois de cinco anos de obras. Este proxecto contou cunha forte oposición popular e revoltas dos veciños que foron reprimidas e silenciadas e remataron anegando un dos vales máis fértiles de Galicia.
Ocupa unha superficie de 790 hectáreas cunha capacidade de almacenamento máxima de 60 h3.
A grande masa de auga que acumula no encoro contrasta coa morfoloxía do cauce no punto de saída onde o Miño conforma un estreito canon nun tramo de algo máis dous quilómetros ata que se abre na desembocadura co río Avia enlazando co seguínte encoro, o último antes do Atlántico, de Frieira.
A pesar do desastre da construción destas infraestrutura para a comarca, a importante cantidade de auga embalsada permitiu a creación dun novo ecosistema propicio para a práctica de deportes náuticos.