A igrexa de San Nicolás é do século XIV, construída durante a época de Fernán Pérez de Andrade “O Bo”, pero con reformas posteriores que alteraron totalmente a súa imaxe medieval. Así, renovouse a súa fachada durante o período barroco e, en pleno século XX, construíronse dúas capelas. No seu interior hai un sarcófago da familia Esquío cunha imaxe xacente.
No seu adro encóntrase un dos cruceiros máis antigos de Galicia e que foi trasladado en 1975 do lugar do Paraíso. O cruceiro fora tirado durante a guerra civil, pero a súa cruz non se viu afectada nese derribo. Os veciños da zona están orgullosos de que este cruceiro estea neste lugar xa que aquí, pensan, está máis protexido que no seu emprazamento orixinal.
O cruceiro pode ser datado de finais do século XIV ou comezos do XV e ten un estilo xeitamente gótico. A peculiaridade é que ten, tanto no anverso como no reverso, unha imaxe do Crucificado e aos pés deste e en cada lado dúas figuras de pé e de difícil identificación, pero que ben puideran estar representando unha escena da crucifixión.
Desde este lugar hai unha magnífica vista da desembocadura do río Belelle e do fondo da ría de Ferrol.