Antes de abandonar o territorio de Narón, e xunto á ponte de Xuvia, deixamos á esquerda unha das árbores máis singulares da comarca de Ferrol. É coñecida popularmente como Magnolio da Raíña. Está ao lado da estrada, cerca da ponte e fronte á última casa deste núcleo. Este é un exemplar centenario, hai quen di que ten máis de cen anos, outros que pasa dos trescentos, e é de grandes dimensións. Segundo a tradición oral procede das illas Filipinas e sería traído por algún mariñeiro local.
Os magnolios son árbores presentes en moitos xardíns porque as súas flores son moi vistosas e olorosas.
Ao outro lado da estrada hai unha pequena praza cunha fonte. Desde aquí se accede a un paseo que vai polo lado dereito do río Xuvia, paseo bordeado de magnolios, aínda que máis novos que o Magnolio da Raíña. Este paseo empeza xunto ao edificio dun muíño, coñecido como Muíño de Xuvia ou Real Fábrica de Fariñas, de grandes dimensións e construído en 1775 por unha sociedade de dous socios franceses; tiña catro moas e foi tamén fábrica de papel e tecidos.
De volta á estrada o peregrino debe cruzar a ponte de Xuvia para seguir o camiño. Esta ponte ten unha orixe medieval e se pensa que a primeira construción era de madeira. A imaxe actual se debe ás reformas que se fixeron no ano 1831.