
“La monumental ciudad de Compostela, la Roma de Occidente, verá con júbilo lucir el ansiado día en que la locomotora le acerque a uno de los mejores puertos de este antiguo Reino. Al esfuerzo de sus mejores hijos debe este acontecimiento e invita a Galicia entera para que venga a asociarse al regocijo que tributa gratitud a estas eminencias y celebra tal suceso.”
O bando do concello de Santiago de Compostela anunciaba o gran evento. Aínda que, realmente, ían ir celebrar a festa ao concello veciño, porque a estación era en Cornes, no municipio de Conxo. Algo do que se queixou a corporación municipal, aínda que anunciaba que logo chegaría o momento de ter unha estación máis próxima á cidade.
Queixas á parte, era un día histórico. O 15 de setembro de 1873, repicaban as campás, estoupaban os foguetes, os balcóns tiñan panos de cores, soaba a música da banda municipal e a dos artilleiros... Un globo aerostático sobrevoaba o público deixando caer panos estampados cunha locomotora de vapor e a reivindicación de ser o “Primeiro en Galicia.”
Na estación había catro locomotoras preparadas: a Montero Ríos, a Coruña, a Santiago e a Jerez (que despois se chamaría Pontevedra). Si, o presidente da compañía, Eugenio Montero Ríos, tivo a honra de que lle puxeran o seu nome a unha destas pioneiras locomotoras.
Na ilustración que estás a ver, recóllese o momento xusto da saída. Eran as doce menos cuarto do mediodía, cando o padre Palacios da catedral compostelá, bendicía o momento desde un altar montado para a ocasión. O vapor inunda a escena, ante multitude de curiosos que se amorean para asistir ao espectáculo.
Dúas locomotoras, a Montero Ríos e a Jerez, na primeira viaxe inaugural. Unhas 1.500 persoas participaron deste feito histórico, e as autoridades ían sendo saudadas con expectación ao longo de todo o percorrido até O Carril, onde son recibidas polas autoridades do concello arousán.
Máis dunha década despois, por fin chega o tren a Galicia.